Słownik etymologiczny języka polskiego/szczenię

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[561] szczenię, oszczenić się, szczenny, szczeniak i szczeniuk; od pnia sken-; prasłowiańskie; tak samo u wszystkich Słowian: cerk. sztenę, itd. Pień sken- o ‘skomleniu’, p. szczęk i por. (bez s-) kania.