Słownik etymologiczny języka polskiego/szpik
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
szpik, naszpikować, śpik; szpikulec; u Czechów szpek i szpik; z niem. Speck; słowo praniemieckie bez dalszego wywodu, jeśli nie od spē-, p. spiech.