Słownik etymologiczny języka polskiego/ubrdać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
ubrdać sobie coś, ‘uroić’, tak stale w 17. wieku; są jednak i postaci odmienne; p. bredzić (pod brechać).