Słownik etymologiczny języka polskiego/utarczka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
utarczka, ‘walka’; obce Czechom, jest u Serbów: utrka, ‘gonitwa’, utrkiwati se, ‘biec w zawody’; cerk. trk, ‘bieg’, słowień. bułg. trczati, ‘biec’; u Rusi tork-, ‘tykać’, prytorknuty sia, ‘dotknąć się’; czes. trkati, ‘bóść rogami’, nasze tryksać się, z odmiennem następstwem płynnej. Tu należy i natarczywy.
