Słownik etymologiczny języka polskiego/utok(a)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
utok(a), ‘schronisko, gdzie się ucieka’; tak samo w czeskiem, ale tam útok znaczy i ‘napad, szturm’; por. tok, zatoka; p. ciec.