Słownik etymologiczny języka polskiego/wóz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wóz, wózek, wozowy, wozownia; wozić, z licznemi złożeniami, od nich: wywóz, nawóz, przywóz (przywoźny); woźny, ‘sługa sądowy’; woźnica, w biblji obok niego częściej wozatarz, co i ‘wóz’ oznacza (u Leopolity zawsze woźnica albo wóz, obóz), np.: »wojewody nad wozatarzmi« (»hetmani nad wozy«, Leopolita), od czasownika *wozati (jak chodati, łogati) i z przyrostkiem -taj (jak w rataj), odmienionym w -tarz wedle słów na -arz; p. obóz. Prasłowo, p. wieźć; cerk. woz, wozataj (nie wozatar’); czes. wuoz, wozataj; lit. uż-ważas, ‘dowóz’, ważis, ‘sanki’; ind. wahja-, ‘wóz’; grec. ochos, ‘wóz’, ocheesthai, ‘jeździć wozem’; niem. be-wegen (goc. wagjan).
