Słownik etymologiczny języka polskiego/wąsad
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wąsad; pomylone: wąsacz; ‘scyatyka, ból w krzyżach’, r. 1472; w Postępku czartowskim r. 1570: »węsad... czart, co ludziem dobytek morzy«; ludowe wąsacz, wąsac, ‘choroba krów i koni’; »jakby go wąsacz łomał w krzyżach«, Potocki, »krzyże tylko z ukłonów w wąsoczu«; jak zawsze, upersonifikowano chorobę, jak gościec, nieżyt itp.; dosłownie znaczy: ‘to, co się wsadza’ (wą-sad; sad, p. siedzieć); czes. úsad, ‘ból w krzyżach’, bułg. usadi, ‘choroba bydła’.
