Słownik etymologiczny języka polskiego/widły
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
widły, widełki, widelec (zamiast *widlec, widelca); z przyrostkiem -dło od wi-ć, p. (‘do nawijania, nabijania’); prasłowiańskie; cerk. wilicę, serb. słowień. wile, rus. wiły, czes. wídly i wídle. Tu i powidła, r. 1500 (czeskie tak samo).
