Słownik etymologiczny języka polskiego/zabobon
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
zabobon, zabobonnik; od nas na Ruś przeszło; my je tylko z za- mamy, Czesi jeszcze bez za-: bobonki (i mylne pobonki); z ich bobonci wywodzą (czy słusznie ?) niem. Popanz, ‘straszydło’. Od bobo, ‘straszydło’ (p.).