Słownik etymologiczny języka polskiego/zawój
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
zawój, ‘turban na głowie’, zawojek; »z całym zawojkiem do grobu umyka«, t. j. ‘z całem zawiciem, pokrowcem’; p. wić.