Słownik etymologiczny języka polskiego/zawsze
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
zawsze, w biblji zawżdy i równie często (zawżgy) zawżgi; w psałterzu tylko zawżdy, wżdy, wżda, weżdy, weżgdy i weżdgy obok weżgi (w puławskim weżdy), w 15. wieku i zawżgi; p. wszegdy; narzeczowe zawdy, jak w czes.; rus. zawsegda, zawsegdataj, ‘co stale zasiada (w karczmie)’, małorus. zawsihda, zawżdy, zawżde; za- dodane, u nas częściej niż u innych Słowian, jak w innych zwrotach czasowych: za dnia, zaranek (rus. zawtrak, ‘śniadanie’, z za-jutrak), »zanocną rzeczą« w rotach 14. i 15. wieku, t. j. ‘nocnym sposobem’, »za (zdrowego) żywota« i t. p., w tychże rotach; zawczasu; ale zawcześnie odmieniło znaczenie: tu za »stopniuje« niby, jak we zwrotach: za wiele (za dużo), zanadto.
