Słownik etymologiczny języka polskiego/zbuk

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

zbuk, i zbęk, dzbuk, o ‘jaju niezalężonem, zapartku’, ale i o wszystkiem ‘zepsutem, cuchnącem’; zbucznieć, ‘zbutwieć’: »jako drzewo nie hnet zbucznieje«, »aby ciało w grobie nie zbuczniało«; zbuczał r. 1500, ‘uwiądł’; p. buczeć.