Słownik etymologiczny języka polskiego/zbylić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
zbylić, ‘wspomnieć, myślić’; obok tego: zbilić, wzbilić, już od r. 1558 zapisywane; dziś tylko ludowe (jest i u Wyspiańskiego, w Weselu), »nie zbi(e)li mi o tem«, ‘nie pamiętam’, zbielić, ‘zapomnieć’; od byl, zbyl, ‘co się zbyło’, rus. byl, ‘zdarzenie, powieść o niem’; serb. zbilja, ‘prawdziwość’. P. być.
