Słownik etymologiczny języka polskiego/zostać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

zostać, zamiast dawniejszego ostać, p. Tam wspomnieliśmy o dwojakiem ostać: odstać i obstać; i zostać było również dwojakie; my dziś tylko drugie znamy: zostać, pozostać, pozostawić, pozostałość, ale od 14. do 16. wieku znano i pierwsze: »czemu jeś mię został« (‘opuścił’), »grzeszniki zostające (‘odstające od’) zakona«, »zostawion jest« (‘opuszczon’), psałterz, »nie chcieli tego zostać« (‘opuścić’), biblja; jeszcze u Kochanowskiego: »przodków swych zostać masz sobie za lekkość«. Dziś nam już i zostać bywa za mało; w pozostać trzy przyimki skupiliśmy, na co dawniej jednego starczyło.