[88]
71.
Słuchaj jak Aniołów lśniących w nocnej ciszy śpiewa chór, patrz, jak w szatach swych błyszczących śpiewają z niebios gór: Gloria, złote włosy zdobią ich prześliczną skroń, Gloria, cudne głosy dolatują naszych błoń.
O Anieli wasze pienia tak rozkosznie w dali brzmią, lećcie, lećcie, swe życzenia składać Dziecku z korną czcią: Gloria, pospieszajcie do Królowej czystej swej, Gloria, zaśpiewajcież Panu w szopie tej.
Chwała bądź na wysokości, Bogu w majestacie swym, pokój ludziom na niskości, niech się wiecznie cieszą z Nim. Gloria, Bóg się rodzi, Stwórca ziemi, ludzi brat, Glora!Gloria! Zbawca schodzi z nieba na ten nędzny świat.
Ten co berła świata dzierży, tu z ostrego mrozu drży, i na sianku w żłobie leży, o radości płyńcie łzy: Gloria Panu nad pany, rzeki, góry, niebo, tło. Gloria, gaje, łany, ptaszki, łąki, chwalcie Go.
[89] O stajenko, o żłóbeczku, nie wiesz jaki klejnot masz! O niewinny Baraneczku, niepojęty Boże nasz: Gloria o mądrości, w ciele ludzkim Boży Syn. Gloria o miłości, zgładzisz długi naszych win.
Pastuszkowie się zbiegajcie, Boskie Dziecię wita nas, i wesoło zaśpiewajcie, bo przeminął smutku czas: Gloria, Bóg prawdziwy, wyrwie lud swój z czarta rąk, Gloria, Litościwy, chce nas zbawić z wiecznych mąk.
