Setnik rymów duchownych/LXXX

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Sebastian Grabowiecki
Tytuł	Setnik rymów duchownych
Pochodzenie	Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590
Redaktor	Józef Korzeniowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1893
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały Setnik rymów duchownych Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

 

[99]

LXXX.

Zniszcz z nieba, królu możny,
Żywym płomieniem twej świętej miłości
Oziębły a niezbożny
Zmysł zwykłych nieprawości,

5 

Co okoliczne zjął sercu krewkości.

By wszytek rozpalony
Ogniem twym świętym, jak wdzięczne^[1] pochodnie
Pałał z wsząd ogarniony
Zawżdy jasno, nadobnie,

10 

Wzgardziwszy radę, co^[2] zwodzi łagodnie.

W twej łasce zasadzona
Moja nadzieja, wielce pożądana,
A tak jest rozkrzewiona
I listkami odziana,

15 

Że kwitnąc w różne barwy jest ubrana.

Posilaj ją potokiem
Onej niebieskiej dobroci i świętej,^[3]
Co codzień świeżym skokiem
W swoich źródłach zaczęty,

20 

Śród ziołek płynie, po łące rozpięty.

Bo gdyby powściągniony
Był twej łaski skok, łacnoby gałązka
Uschła, czem ja strwożony
Zniszczećbym mógł do kąska

25 

I w strachu zginąć, gdyż twa droga wązka.

Daj, by wszelkie staranie
Prosto k tobie szło, jak do celu strzała
Strzelca dobrego. Panie,

[100]

Niechajby prostowała

30 

Dusza ku tobie skrzydła, świat wzgardzała.

Tak, iżby on smok stary,
Co czułem okiem zawsze pieczołuje,
Nieżyczny, z wszelkiej miary,
By mię wwiódł, usiłuje,

35 

W swe cienie, gdzie płacz, ból, strach się najduje.

Próżno złosny pracował!
Lecz, ptasznikowi rówien, co stawiając
Sieci, długo pilnował,
A gniewem opływając,

40 

Do domu się wrócił siebie przeklinając.

1. dodane.
2. bo.
3. poprawiam z „święty“.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.