Sierpień (Gawalewicz, 1889)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marian Gawalewicz
Tytuł	Sierpień
Pochodzenie	Rok w pieśni ze zbioru Poezye, część I ; – Z wiosny i młodości
Wydawca	Księgarnia J. K. Żupańskiego & K. J. Heumanna
Data wyd.	1889
Druk	Drukarnia Związkowa
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

Sierpień.

—◌—

Kocham ciebie, ziemio żyzna,
Boś ty moja ojcowizna
Wdzięczna, świeża, jak dziewoja,
Moja, moja, moja, moja!...

∗ ∗
∗

Niby ornat, złotem tkany,
Błyszczą kłosem twoje łany. —
Echo z lasu, szmer u zdroja
Powtarzają: moja, moja!...

∗ ∗
∗

Dzeń, dzeń — sierpy dzwonią w polu,
Bóg dał ziarna, czart kąkolu,
Lecz ty człeku idź za pługiem
I jednego nie siéj z drugiém...

∗ ∗
∗

Kocham ciebie, ziemio czarna,
Co nam złote rodzisz ziarna —
Z twoich blizn, zadanych wiosną,
Latem kwiat i kłosy rosną....

∗ ∗
∗

Płynie falą ponad łany
Śpiew odgłosem powtarzany,
Aż się w górze śmieją nieba:
„Plon niesiemy, plon dla chleba“....

∗ ∗
∗

I radosnéj pieśni echo
Pod słomianą śpiewa strzechą; —
Przy tym chlebie po połowie
Ciału, duszy Bóg daj zdrowie!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marian Gawalewicz.