Sonety (Shakespeare, 1836)/XXIX

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	William Shakespeare
Tytuł	Sonet XXIX
Pochodzenie	Poezye Konstantego Piotrowskiego
Data wyd.	1836
Druk	Drukarnia XX. Karmelitów
Miejsce wyd.	Berdyczów
Tłumacz	Konstanty Piotrowski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

(29) II.

Kiedy w okropnej kłótni z sobą, i z losami;
Obwiniam i przeklinam przeznaczenie moje,
Głuche niebiosa, marną skargą niespokoję,
I spojrzawszy na siebie zalewam się łzami;

Życząc jak ten bogatym być nadziei rojem,
Lub bym jak ten wdziękami, i młodością błyskał,
Albo jak ów dziełami, sławne imie zyskał;
Dręczony — bo niezdolny przestawać na swojém.

Gdy pomyślę o Tobie, w tych chwilach niedoli,
(Jak skowrónek gdy jutrznia szkarłayszkarłaty rozrzuci
Opuszcza brudną ziemię u bram Niebos nuci, )
Tak ja wnet w rzece szcześcia, nurzam się dowoli.
Miłość Twoja w mej duszy, taką słodycz cuci,
Iżbym się nie pomieniał, na los piervszychpierwszych Króli.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Konstanty Piotrowski.