trzy sobie ofiarę całopalenia, synu móy. Szli tedy pospołu.
9. Y przyszli na mieysce, które mu ukazał Bóg, na którem zbudował ołtarz, y ułożył drwa na nim: a związawszy Isaaka syna swego, włożył go na ołtarz na stós drew.
10. Y wyćiągnął rękę y porwał miecz, aby ofiarował syna swego. Iac. 2, 21.
11. A oto Aniół Pański z nieba zawołał mówiąc: Abrahamie, Abrahamie! Który odpowiedźiał: Owom ia.
12. Y rzékł mu: Nie śćiągay ręki twéy na dźiéćię, ani czyń naymniéy: terazem doznał, że się boisz Boga, y nie zfolgowałeś iedynemu synowi twemu dla mnie.
13. Podniósł Abraham oczy swoie, y uyrzał za sobą barana, a on uwiązł za rogi w ćiéniu: którego wźiąwszy ofiarował całopalenie miasto syna.
14. Y nazwał imię mieysca onego: Pan widźi. Z tądże aż po dźiśdźień zowią: Na górze Pan uyźrzy. Wyższéy v. 8.
15. Y zawołał Anyół Pański Abrahama powtóre z nieba, mówiąc:
16. Przez mię samego przyśiągłem, mówi Pan: ponieważeś uczynił tę rzecz, a niezfolgowałeś synowi twemu iednorodzonemu dla mnie: Psal. 104. a. 9. Luc. 1. g. 73. Eccl. 44, 21. Żyd. 6. c. 13.
17. Błogosławićći będę y rozmnożę naśienie twoie iako gwiazdy niebieskie, y iako piasek, który iest na brzegu morskim: pośiędźie naśienie twoie brony nieprzyiaćiół swoich. 1. Mach. 2. f. 32
18. Y BŁOGOSŁAWIONE BĘDĄ w naśieniu twoiem wszystkie narody źiemie, żeś był posłuszny głosu mego. Wyższéy 12, 3. — 18. c. 18.
19. Y wróćił się Abraham do sług swoich, y przyszli pospołu do Bersabei, y mieszkał tam. Niżéy 26. a. 4.
20. Gdy się to tak stało, dano znać Abrahamowi, że téż Melcha narodźiła synów Nachorowi, bratu iego. Dźie. 3. d. 25. Eccl. 44. d. 25.
21. Hus piérworodnego, y Buz brata iego, y Kamuel, oyca Syriyczyków.
22. Y Kased, y Azaw, Pheldas téż y Iedlaph,
23. Y Bathuel, z którego się urodźiła Rebeka: ośmi tych urodźiła Melcha Nachorowi, bratu Abrahamowemu.
24. A nałóżnica iego, imieniem Roma, urodźiła Taber, y Gaham, y Tahas, y Maacha.
Sara Abrahamowi umarła, którą w iaskini dwoistéy od Ephrona odkupionéy pogrzebł.
1. A Sara żyła sto dwadźieśćia śiedm lat.
2. Y umarła w mieśćie Arbee, które iest Hebron, w źiemi Chananeyskiéy: y przyszedł Abraham, aby żałował, y płakał iéy.
3. A wstawszy od posługi ćiała, mówił do synów Hethowych, mówiąc:
4. Iestem przychodniem y gośćiem u was: dayćie mi prawo pogrzebu z wami, abych pogrzebł umarłego mego.
5. Odpowiedźieli synowie Hethowi, mówiąc:
6. Słuchay nas, Panie: Kśiążęćiem Bożym iesteś u nas, w wybornych grobiech naszych pogrzeb
