Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Genesis/Rozdział XXII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
| Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Genesis | |
|---|---|
|
I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • XIX • XX • XXI • XXII • XXIII • XXIV • XXV • XXVI • XXVII • XXVIII • XXIX • XXX • XXXI • XXXII • XXXIII • XXXIV • XXXV • XXXVI • XXXVII • XXXVIII • XXXIX • XL • XLI • XLII • XLIII • XLIV • XLV • XLVI • XLVII • XLVIII • XLIX • L | |
Bóg doświadcza posłuszeństwa Abrahamowego: każe sobie Isaaka ofiarować, a doznawszy posłuszeństwo iego, nie da Isaaka zabiiać, ale barana miasto niego prziymuie: Naśienie Nachora, brata Abrahamowego rozmnożone.
1 CO gdy się stało, kuśił Bóg Abrahama, y rzékł do niego: Abrahamie, Abrahamie! A on odpowiedźiał: owom ia. Iudit. 8. c. 22. Żyd. 11. d. 17.
2 Rzékł mu: Weźmi syna twego iednorodzonego, którego miłuiesz, Isaaka, a idź do źiemie Widzenia: y tam go ofiaruiesz na całopalenie, na iednéy górze, którą ukażę tobie.
3 Abraham tedy wstawszy w nocy, ośiodłał osła swego: wźiąwszy z sobą dwu młodźieńców, y Isaaka syna swego: a narąbawszy drew do całopalenia, szedł na mieysce, na które mu Bóg rozkazał.
4 A dnia trzećiego, podniózszy oczy, uyźrzał mieysce zdaleka:
5 Y rzékł do sług swoich, poczekayćie tu z osłem: a ia z dźiéćięćiem aż do onąd pospieszywszy, skoro uczynimy pokłón, wróćimy się do was.
6 Nabrał téż drew całopalenia, y włożył na Isaaka, syna swego, a sam niósł w rękach ogień y miecz. A gdy oba szli pospołu,
7 Rzékł Isaak oycu swemu: Oycze móy. A on odpowiedźiał: Czego chcesz synu. Oto, prawi, ogień y drwa, a gdźież ofiara całopalenia?
8 A Abraham rzékł: Bóg opatrzy sobie ofiarę całopalenia, synu móy. Szli tedy pospołu.
9 Y przyszli na mieysce, które mu ukazał Bóg, na którem zbudował ołtarz, y ułożył drwa na nim: a związawszy Isaaka syna swego, włożył go na ołtarz na stós drew.
10 Y wyćiągnął rękę y porwał miecz, aby ofiarował syna swego. Iac. 2, 21.
11 A oto Aniół Pański z nieba zawołał mówiąc: Abrahamie, Abrahamie! Który odpowiedźiał: Owom ia.
12 Y rzékł mu: Nie śćiągay ręki twéy na dźiéćię, ani czyń naymniéy: terazem doznał, że się boisz Boga, y nie zfolgowałeś iedynemu synowi twemu dla mnie.
13 Podniósł Abraham oczy swoie, y uyrzał za sobą barana, a on uwiązł za rogi w ćiéniu: którego wźiąwszy ofiarował całopalenie miasto syna.
14 Y nazwał imię mieysca onego: Pan widźi. Z tądże aż po dźiśdźień zowią: Na górze Pan uyźrzy. Wyższéy v. 8.
15 Y zawołał Anyół Pański Abrahama powtóre z nieba, mówiąc:
16 Przez mię samego przyśiągłem, mówi Pan: ponieważeś uczynił tę rzecz, a niezfolgowałeś synowi twemu iednorodzonemu dla mnie: Psal. 104. a. 9. Luc. 1. g. 73. Eccl. 44, 21. Żyd. 6. c. 13.
17 Błogosławićći będę y rozmnożę naśienie twoie iako gwiazdy niebieskie, y iako piasek, który iest na brzegu morskim: pośiędźie naśienie twoie brony nieprzyiaćiół swoich. 1. Mach. 2. f. 32
18 Y BŁOGOSŁAWIONE BĘDĄ w naśieniu twoiem wszystkie narody źiemie, żeś był posłuszny głosu mego. Wyższéy 12, 3. — 18. c. 18.
19 Y wróćił się Abraham do sług swoich, y przyszli pospołu do Bersabei, y mieszkał tam. Niżéy 26. a. 4.
20 Gdy się to tak stało, dano znać Abrahamowi, że téż Melcha narodźiła synów Nachorowi, bratu iego. Dźie. 3. d. 25. Eccl. 44. d. 25.
21 Hus piérworodnego, y Buz brata iego, y Kamuel, oyca Syriyczyków.
22 Y Kased, y Azaw, Pheldas téż y Iedlaph,
23 Y Bathuel, z którego się urodźiła Rebeka: ośmi tych urodźiła Melcha Nachorowi, bratu Abrahamowemu.
24 A nałóżnica iego, imieniem Roma, urodźiła Taber, y Gaham, y Tahas, y Maacha.
