Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Genesis/Rozdział I
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
| Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Genesis | |
|---|---|
|
I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI • XVII • XVIII • XIX • XX • XXI • XXII • XXIII • XXIV • XXV • XXVI • XXVII • XXVIII • XXIX • XXX • XXXI • XXXII • XXXIII • XXXIV • XXXV • XXXVI • XXXVII • XXXVIII • XXXIX • XL • XLI • XLII • XLIII • XLIV • XLV • XLVI • XLVII • XLVIII • XLIX • L | |
O świata stworzeniu, rzeczy stworzonych różności, y ozdobie; o stanie człowieka, któremu Bóg poddał wszystko, co stworzył.
NA początku stworzył Bóg niebo y źiemię.
2 A źiemia była pusta y próżna: y ćiemnośći były nad głębokością: a Duch Boży unaszał się nad wodami.
3 Y rzékł Bóg: Niech się stanie światłość: y stała się światłość. do Żydów 11. a 3.
4 Y uyźrzał Bóg światłość, że była dobra: y przedźielił światłość od ćiemnośći.
5 Y nazwał światłość Dniem, a ćiemność Nocą. Y stał się wieczór y zaranek, dźień ieden.
6 Y rzékł Bóg: Niech się stanie utwiérdzenie między wodami, a niech przedźieli wody od wód. Psal. 148. a. 4.
7 Y uczynił Bóg utwiérdzenie, y przedźielił wody, które były pod utwiérdzeniém, od tych, które były nad utwiérdzeniem. Y stało się tak.
8 Y nazwał Bóg utwiérdzenie Niebem. Y był wieczór y zaranek, dzień wtóry. Psal. 32. b. 7.
9 Poteym rzékł Bóg: Niech się zbiorą wody, które są pod niebem, na iedno mieysce: a niech się ukaże sucha. Y stało się tak.
10 Y nazwał Bóg suchą, Ziemią: a zebranie wód przezwał Morzem. Y widział Bóg, że było dobre.
11 Y rzékł: Niech zrodźi źiemia źiele źielone, i dawaiące nasienie: y drzewo rodzayne, owoc czyniące według rodzaiu swego, któregoby nasienie było w samym sobie na źiemi. Y stało się tak. Psal. 66. a. 7.
12 Y zrodźiła źiemia źiele źielone, y dawaiące naśienie według rodzaiu swego: y drzewo czyniące owoc, y maiąc każde z nich naśienie według rodzaiu swego. Y widźiał Bóg, że było dobre.
13 Y stał się wieczór y zaranek, dźień trzeći.
14 Y rzékł Bóg: Niech się staną światła na utwiérdzeniu nieba, a niech dźielą dźień od nocy: y niech będą na znaki, y czasy, y dni y lata:
15 Aby świéćiły na utwiérdzeniu nieba, a oświécały źiemię. Y stało się tak. Psal. 135. b 7.
16 Y uczynił Bóg dwie świetle wielkie, światło więtsze, aby rządźiło dźień, y światło mnieysze, aby rządźiło noc: y gwiazdy.
17 Y postawił ie na utwiérdzeniu nieba, aby świećiły nad źiemią:
18 Żeby rządźiły dźień y noc, y dźieliły światłość od ćiemnośći. Y widźiał Bóg, iż było dobre.
19 Y stał się wieczór y zaranek, dźień czwarty.
20 Rzékł téż Bóg: Niech wywiodą wody płaz dusze żywiącéy, y ptastwo nad źiemią pod utwiérdzeniem nieba.
21 Y stworzył Bóg wieloryby wielkie, y wszelką duszę żywiącą y ruszaiącą się, którą wywiodły wody według rodzaiu ich: y wszelkie ptastwo według rodzaiu iego. Y widźiał Bóg, iż było dobre.
22 Y błogosławił im, mówiąc: Rośććie, y mnóżćie się, y napełniayćie wody morskie: y ptastwo niech się mnoży na źiemi.
23 Y stał się wieczór y zaranek, dźień piąty.
24 Rzékł téż Bóg: Niech zrodźi źiemia duszę żywiącą, według rodzaiu swego: bydło, y płaz, y bestye źiemne, według rodzaiów swoich. Y stało się tak.
25 Y uczynił Bóg bestye źiemne, według rodzaiów ich, y bydło y wszelki źiemopłaz, według rodzaiu swego. Y widział Bóg, że było dobre. Niżéj 5. a. 1. y 9. a. 6.
26 Y rzékł: Uczyńmy człowieka na wyobrażenie y na podobieństwo nasze: a niech przełożony będźie rybom morskim, y ptastwu powietrznemu, y bestyom, y wszystkiéy źiemi, y nad wszelkim płazem który się płaza po źiemi. Matth. 19. a. 4.
27 Y stworzył Bóg człowieka na wyobrażenie swoie: na wyobrażenie Boże stworzył go: mężczyznę y białągłowę stworzył ie. Niż. 8. c. 12. y 9. a. 1.
28 Y błogosławił im Bóg, y rzékł: Rośććie y mnóżćie się, y napełniayćie źiemię, a czyńćie ią sobie poddaną: y panuyćie nad rybami morskimi, y nad ptastwem powietrznym, y nadewszemi źwiérzęty, które się rachuią na źiemi.
29 Y rzékł Bóg: Oto dałem wam wszelkie źiele rodzące naśienie na źiemi, y wszystkie drzewa, które same w sobie maią naśienie rodzaiu swego, aby wam były na pokarm. Niż. 9. a. 3.
30 Y wszystkim źwiérzętom źiemnym, y wszystkiemu ptastwu powietrznému, y wszemu co się rusza na źiemi, y w czemkolwiek iest dusza żywiąca, aby miały co ieść. Y stało się tak.
31 Y widźiał Bóg wszystkie rzeczy, które był uczynił: y były bardzo dobre. Y stał się wieczór y zaranek, dźień szósty. Eccl. 39. c. 21. Mark. 7. d. 37.
