Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Genesis/Rozdział IX

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu
Wydawca Bartłomiej Jabłoński i syn
Data powstania 1599
Data wyd. 1839-1840
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz Jakub Wujek
Inne Cały tekst
Indeks stron



Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Genesis

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIXIIIXIVXVXVIXVIIXVIIIXIXXXXXIXXIIXXIIIXXIVXXVXXVIXXVIIXXVIIIXXIXXXXXXXIXXXIIXXXIIIXXXIVXXXVXXXVIXXXVIIXXXVIIIXXXIXXLXLIXLIIXLIIIXLIVXLVXLVIXLVIIXLVIIIXLIXL

ROZDZIAŁ IX.

Bóg błogosławił Noégo, y syny iego, a pozwoliwszy mięso na pokarm, krew pożywać zakazuie. Przymierze między Bogiem y ludźmi, że żadną miarą nie będźie zagubione wszelkie ćiało wodami potopu, tęczą bywa potwierdzone. Noé Chama przeklina, Sema zaś y Japheta błogosławi.

Y Błogosławił Bóg Noégo y syny iego, y rzékł do nich: Rośććie y mnóżćie się, a napełniayćie źiemię.

A strach wasz y drżenie niechay będźie nad wszelkim źwierzęćiem źiemnym, y nadewszem ptastwem powietrznym, ze wszystkiémi, które się ruszaią na źiemi: wszystkie ryby morskie ręce waszéy podane są.

A wszystko, co się rusza y żywie, będźie wam na pokarm: iako iarzyny źielone dałem wam wszystko.

Wyiąwszy że mięsa ze krwią ieść nie będźiećie.

Albowiem krwie dusz waszych będę szukał z ręki wszelkich bestyi: y z ręki człowieczéy, z ręki męża y brata iego będę szukał dusze człowieczéy.

Ktobykolwiek wylał krew człowieczą, będźie wylana krew iego; bo na obraz Boży uczynión iest człowiek. Matth. 26. c. 52.

A wy rośććie y mnóżćie się, a wnidźćie na źiemię y napełniayćie ią.

To téż mówił Bóg do Noégo y do synów iego z nim:

Oto ia postanowię przymierze moie z wami y z naśieniem waszym po was.

10 Y z każdą duszą żywiącą, która iest z wami, tak w ptastwie iako y w bydle, y we wszelkim źwiérzęćiu źiemnem, które wyszły z korabiu, y ze wszystkiémi bestyami źiemie. Isa. 54. c. 9.

11 Postanowię przymierze moie z wami, y żadną miarą więcéy nie będźie zagubione wszelkie ćiało wodami potopu: ani więcéy będźie potop pustoszący źiemię.

12 Y rzékł Bóg: To znak przymierza, który daię między mną y wami, y do wszelkiéy dusze żywiącéy, która iest z wami, na rodzaie wieczne:

13 Łuk móy położę na obłokach, y będźie znakiem przymierza między mną a między źiemią. Eccl. 43. b. 12.

14 A gdy okryię obłokami niebo, ukaże się łuk móy na obłokach,

15 Y wspomnię na przymierze moie z wami y ze wszelką duszą żywiącą, która ćiało obżywia: y nie będą więcéy wody potopu ku wygładzeniu wszelkiego ćiała.

16 Y będźie łuk na obłokach y uyrzę ji, y wspomnię na przymierze wieczne, które się postanowiło między Bogiem, a między wszelką duszą żywiącą każdego ćiała, które iest na źiemi.

17 Y rzékł Bóg do Noégo: Ten będźie znak przymierza, którem postanowił między mną a wszelkim ćiałem na źiemi.

18 Byli tedy synowie Noégo, którzy wyszli z korabia: Sem, Cham, y Japhet: a Cham ten iest oćiec Chanaan.

19 Ci trzéy są synowie Noégo: y od tych rozśiał się wszytek rodzay ludzki po wszystkiey źiemi.

20 Y począł Noé, mąż oracz sprawować źiemię, y nasadźił winnicę.

21 Y piiąc wino upił się, y obnażył się w namiećie swoim.

22 Co uyźrzawszy Cham, oćiec Chanaan, to iest, że łono oyca iego odkryte było, powiedźiał to dwiema braćiéy swéy na dworze.

23 Sem tedy y Japhet włożyli płaszcz na ramiona swoie, a idąc na wstecz zakryli łono oyca swego: a oblicza ich były odwrócone, y oycowskiego łona nie widźieli.

24 A ocućiwszy się Noé z wina, gdy się dowiedźiał, co mu uczynił syn iego młodszy,

25 Rzékł: przeklęty Chanaan, niewolnik niewolników będźie braćiéy swéy.

26 Y rzékł: Błogosławiony Pan Bóg Semów, niech Chanaan niewolnikiem iego będźie.

27 Niech rozszérzy Bóg Japheta, y niech mieszka w namiećiech Semowych: a Chanaan niech będźie niewolnikiem iego.

28 Y żył Noé po potopie trzy sta y pięćdźieśiąt lat.

29 Y wypełniły się wszystkie dni iego, dźiewięć set y pięćdźieśiąt lat, y umarł.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: zbiorowy i tłumacza: Jakub Wujek.