Ta strona została uwierzytelniona.
130
Wejść tutaj, chyba, że ktoś nieomieszkaWesprzeć modłami), tyle ile w żywej
Bawił osobie[1], skądże ten tu mieszka?«
133
»Kiedy był jeszcze możny i szczęśliwy,Wielkiej pokory dał znak«[2], duch powiada,
»W rynku seneskim wziąwszy obelżywy
136
I nędzny łachman żebrzącego dziada:Na wykup druha z kaźni karolowéj
Do przechodzących drżące dłonie składa.
139
Wiem, niejasnemi to powiadam słowy,Lecz niezadługo rodakom swym dzięki
Zbyt jasno pojmiesz[3] znaczenie mej mowy.
142
— Tym czynem termin ukrócił swej męki«.
PIEŚŃ XII.
1
Jako pod jarzmem woły[4] chodzą w parze,Tak póki Mistrz mój pozwalał łaskawy,
Jam szedł przy owej obciążonej marze.
4
Lecz gdy zawołał: »Rzuć go i bądź żwawy;Tu każdy musi i żaglem i wiosłem,
O ile umie, popędzać swej nawy«,
7
Czoło do iścia gotowy podniosłem.Jeno, że teraz pokorniejszy w duchu,
Do mej postawy myślą nie dorosłem[5].
10
Ruszyłem, zawsze skory do posłuchu;A ktoby spojrzał na nas w onej porze,
Lekkość-by naszę zgadł po samym ruchu.
- ↑ tyle, ile w żywej — Bawił osobie; porów. Cz. IV, 134.
- ↑ Wiekiej pokory dał znak. Karol I, król Apulii, trzymał w więzieniu jednego z przyjaciół Salvaniego, nazwiskiem Vigna lub Vinea i żądał zań 10 tys. florenów okupu. Salvani zasiadłszy na rynku Sieny, której wówczas był panem, zebrał dlań ten okup pokorną jałmużną.
- ↑ Zbyt jasno pojmiesz, tj. na wygnaniu doświadczysz, jak bardzo drżą ręce, kiedy się je składa giestem prośby. Porów. R. XVII, 58.
- ↑ Jako pod jarzmem woły. Niezrównane określenie powolnego, ociężałego ruchu.
- ↑ myślą nie dorosłem: dusza poety, kając się, była uniżona.
