Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/681

PIEŚŃ XII.

 IV. Sfera Słońca. C. d. Żywot św. Dominika.
 W. 3. Święty krąg, tj. wieniec 12 duchów.
 W. 9. Jak do pierwo-słońc, jak promień słońca odbity np. na księżycu wydaje się nam blady w stosunku do samego słońca.
 W. 11. łuk dwutęczny, Iris, posłanka Junony.
 W. 14. Jak głos nimfy Echo, zakochanej beznadziejnie w Narcyzie i przemienionej w skałę.
 W. 17. znak boży: Łuk mój położę na obłokach i będzie znakiem przymierza (Gen. IX. 13).
 W. 32. o drugim wodzu. Jak św. Tomasz, dominikanin, wysławiał św. Franciszka, tak nawzajem św. Bonawentura, franciszkanin opowiada żywot św. Dominika, a następnie gromi zepsucie własnego zakonu.
 W. 35. walczyli pod sztandarem wspólnie. Misją wspólną obu zakonów była obrona Kościoła zagrożonego z jednej strony upadkiem obyczajów, z drugiej kacerstwami.
 W. 37. Wojsko Chrystusa. Metafora trafnie dobrana dla działaczy Kościoła wojującego, do którego Dante sam się zaliczał (por. R. V. 117 i XXV. 52).
 W. 38. Po pierwszych klęskach zadanych przez szatanów. Inni rozumieją męczeństwa i prześladowania Chrześcian.
 W. 46—54. Miejsce urodzenia św. Dominika (1170—1221), Callaroga, dziś Calahorra, w starej Kastylji, która nosi w herbie lwy wspinające się na wieże (Castilla y Leon).
 W. 60. Sny o nim śniła. Według podania miała we śnie widzieć psa w plamy czarne i białe (strój dominikański), z pochodnią w paszczęce. Żartobliwa etymologia dominikanów (dominicanes) przeszła równie do sztuki; porów. fresk w kościele Sta Maria Novella we Florencji.
 W. 61. Gdy ślub wziął z Wiarą. Przy chrzcie św. zawarł jak gdyby kontrakt ślubny, w któ-