Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/438

tłumaczyć co; wyprowadzać co skąd, jako wniosek, wyciągać, wnioskować; usuwać prawnie z majętności, nieprawnie nabytej; wiążąc, wyrabiać; w. ś., rozwiązując to, co krępuje, uwalniać ś., wydobywać ś. z węzła; w chem., wydzielać ś., jako osobne ciało, przy jakiejś reakcji chemicznej; rosnąc, rozwijając ś., wyrastając, wydobywać ś.; wynikać, wypływać z czego, jako wniosek, jako następstwo czego; w. ś. z czego = spełniać swą powinność, obowiązek, zadanie, czynić zadość im i t. p.; odpłacać ś. wzajemnością, spełnieniem przysługi, wypełniać przyrzeczenie.

 Wywichlić, Wywichłać, wywikłać.

 Wywichnąć, wykręcić, wybić jaki członek ze stawu, zwichnąć.

 Wywichnięcie, wyskoczenie stawowej główki kości z jej normalnego położenia, t. j. ze stawu, połączone często z zapaleniem.

 Wywić — p. Wywijać.

 Wywiedzieć się — p. nied. Wywiadywać ś.

 Wywiedziny (-in), wywiady.

 Wywieńczyć, ozdobić wieńcem, uwieńczyć; ukoronować.

 Wywierać, dok. Wywrzeć; warząc ś., gotując ś., wypuszczać z siebie pewne części; przy warzeniu ś. ulatywać wraz z parą, ulatniać ś.; wypuszczać z zamknięcia, oswobadzać z więzów, spuszczać z uwięzi, pozwalać wybiegać, wylatywać; wyrzucać, wymiatać, wypychać z siebie, wylewać; wytykać, wystawiać, wyszczerzać, ukazując na zewnątrz; przen., jakby wyrzucać z siebie, jakby wylewać ze swego wnętrza: w. na kim złość, gniew, zły humor, zemstę; w. na kogo moc władzy = rządzić kim; w. na kogo wpływ = wpływać na niego; w. skargi = skarżyć ś. głośno; w. na kogo całą swą siłę, całą moc = używać wszystkich sił dla dokonania czego; w. skutek = wywoływać co, jako skutek; w. ś., wydobywać ś. z zamknięcia, uwalniać ś. z uwięzi; wybuchać; wywalać ś., wytarzać ś., wypadać; w. ś. na co, rozwodzić ś. nad czym.

 Wywiercać, dok. Wywiercić; wiercąc wykonać co, wydrążać, wyjmować co za pomocą świdra, robić dziurę, otwór, borować; wiercąc wydobywać co; w. ś., wykręcać ś., zręcznie zwijając ś., uwalniać ś.

 Wywiercić, — p. nied. Wywiercać.

 Wywierzać, dok. Wywierzyć; dorównywać wysokością, wyrównywać do wierzchu; przen., dościgać kogo, co w czym, dorównywać komu, czemu.

 Wywierzgać, wierzgając wybijać, wyrzucać; wierzgając wyskakiwać.

 Wywieszać, dok. Wywiesić; wieszać, zawieszać co na zewnątrz czego, wytykać coś wiszącego: w. tablicę, chorągiew, sztandar; w. język = wysuwać go z ust jak najdalej, tak że aż zwisa; w. ś., wysuwać ś., wisząc, zwisając wysterkać; przen., w. znak, sztandar, godło = wypowiadać swoje zapatrywanie, pogląd, zasady, zamiary; powiesić, uśmiercić przez powieszenie wszystkich po kolei, powywieszać.

 Wywieszczać, dok. Wywieszczyć; wróżbą przepowiadać, prorokować; wyjawiać, wyłuszczać, wyjaśniać.

 Wywieść — p. nied. Wywodzić, Wyprowadzić.

 Wywietrzać, dok. Wywietrzyć; wietrząc wyczyszczać, wystawiać na wiatr, na działanie powietrza dla oczyszczenia; w. pokój = oczyszczać w nim powietrze przez otworzenie okna, drzwi, przewietrzać; węchem wykrywać.

 Wywietrzały, który wywietrzał; o którym zupełnie zapomniano, przestarzały.