Wywodzić,
dok. Wywieść; prowadzić kogo, co, ze środka na zewnątrz, wyprowadzać, wyciągać, wywlekać; robić z niczego, tworzyć, stwarzać, powoływać do życia; wydawać na świat; szukać początku czego, pierwszej przyczyny czego, dochodzić pasma następstw:
w. ród swój od jakiego przodka,
w. wyraz od jakiego pnia; wyłuszczać, wyjaśniać, tłumaczyć, wykładać, eksplikować; przedstawiać jakąś rzecz logicznie i wyprowadzać wnioski; przed sądem stwierdzać niewinność czyją, składając dowody;
w. kogo z błędu = przekonywać go, że ś. myli;
w. kogo z bojaźni, z kłopotu, z niepokoju = sprawiać, że przestanie ś. bać, kłopotać, niepokoić;
w. kogo w pole = oszukiwać;
w. kogo z rozumu = pozbawiać go rozumu, bałamucić, durzyć, otumaniać;
w. pisklęta = wysiadywać je z jaj;
w. pisklęta z gniazda = uczyć je lotu;
w. świadki = stawiać ich w sądzie;
w. położnicę a. młodą mężatkę = wprowadzać ją do kościoła po raz pierwszy po połogu a. po ślubie z pewnemi ceremonjami;
w. linję = kreślić ją;
w. mur, wieżę = budować ją w górę, wznosić;
w. rów = kopać;
w. śpiew, pieśń, trele = wyśpiewywać;
w. ś., wyprowadzać ś., wynosić ś. skąd, wychodzić; o młodej mężatce a. położnicy: po raz pierwszy, z pewnemi ceremonjami, odwiedzać kościół po ślubie a. po połogu; o pisklętach: wylęgać ś. z jajek a. wylatywać z gniazda, ucząc ś. lotu;
przen., mijać, przemijać, przechodzić bez śladu; okazywać, stwierdzać, czym ś. jest, dowodami, czynem, mową i t. p.;
w. ś. z czego, usprawiedliwiać ś., uniewinniać ś. przez złożenie dowodów;
w. ś. z czym, obszernie coś tłumaczyć, wyjaśniać szczegółowo;
w. ś. od kogo, od czego, wyprowadzać swój początek, swoje pochodzenie od kogo, od czego.
Strona w Wikisłowniku
