Strona:Najnowsza kuchnia wytworna i gospodarska.djvu/260

sterki; dobrze posolić, popieprzyć i wymieszać z octem oliwą. Posypać siekaną zieleniną.

 17. Sałata z selerów „Alexandra“. Jeden lub dwa selery ugotowane jak wyżej, pokrajać w cienkie paseczki, jak makaron, wziąć 2 trufle i również je pokrajać w takież paski – wymieszać z selerami, zrobić sos gęsty musztardowy, polać sałatę, którą z wierzch u ubrać plasterkami trufli.

 18. Sałata z hiszpańskiej cebuli. Obraną cebulę pokrajać w cienkie talarki, ułożyć na salaterce, posolić, popieprzyć i polać octem, oliwą. Można jeszcze dodać trochę siekanego koperku i estragonu. Cebula hiszpańska jest bardzo smaczna, nie ma bowiem najmniejszej goryczy, podana zatem w sałacie jest wybornym dodatkiem pieczeni wołowej lub baraniej.

 19. Sałata japońska (podług Dumas’a). Ugotować w rosole lub w słonej wodzie kilka obranych kartofli, które następnie pokrajać w cienkie plasterki i ciepłe jeszcze wymieszać z oliwą, octem, solą, pieprzem i małym kieliszkiem białego wina. Dodać bardzo dużo, drobniutko usiekanego zielonego: pietruszki, koperku, szczypiórku i estragonu. Jednocześnie ugotować w słonej wodzie kilka ślimaków morskich czyli muli (w stosunku do kartofli trzecią część) – mule ugotowane wyjąć ze skorupek i wymieszać z kartoflami. Tak przyrządzoną sałatę włożyć na salaterkę i ubrać plasterkami trufli. Podać bardzo zimną do sarny pieczonej lub na przekąskę.

 20. Wykwintna sałata dla smakoszów (à la Russe). Na dużej salaterce ułożyć różne jarzynki, ugotowane w słonej wodzie, jak przy sałacie włoskiej – dodać 1 truflę pokrajaną w cienkie plasterki, kilka szyjek rakowych lub trochę homara z puszki – kilka serdeli lub anchois, kawałek gotowanego łososia, kawałek pieczonej zwierzyny lub drobiu – wszystko