Mrówki sie z nich naśmiewały,
A ich lenistwo karały:
„A czemuście tak gnuśne były,
„Żeście lecie nie robiły?“ 20
Ony im odpowiedziały:
„Wszakeśmy nie proznowały:
„Latałyśmy, słodko śpiewając,
„Ludziem wesele działając“.
Mrówki rzekły: „Siostry łaskawe! 25
„Gdyście tako śpiewające,
„Dziś sie tańcem zagrzewajcie,
„A tak lata doczekajcie!“
Kto we żniwa patrzy chłodu,
Nacierpi sie zimie głodu: 30
A kto sie nie chroni znoju,
Pożywie chleba w pokoju.
Rimicius: D (196) De formicis et cicada. [H 401 Τέττιξ ϰαὶ μύρμηϰες]. — St (188) De formica et cicada. C (124) O mrawency a o kobylce. C (209] Mrawency a kobyłka. — FE (35) O świerczu z mrówką. — Błażewski 45 Patrz na koła poślednie. Polny konik a mrówki. —
Niemirycz (7 verso) Świerszcz i mrówka (L I, 1 La cigale et la fourmi). — Minasowicz (119) Mrówka i konik polny. — Jakubowski 1 Konik polny a mrówka (L j. w.). — Kniaźnin II, 5 Mrówki i konik polny — Morawski (83) Konik polny i mrówka (L j. w.).
Mąż jeden pośrzedniej miary,
Iż ani młody, ani stary,
Mieszkając sobie pieszczenie,
Więc potym pojął dwie żęnie,
