przyszłe potem rodzaje, aby znali chleb, którymem was karmił na puszczy, kiedy wyprowadzeni jesteście z ziemie Egipskiéj.
33. I rzekł Mojżesz do Aarona: Weźmij statek jeden, a nasyp weń Man, ile może w się wziąć gomor: i połóż przed Panem, ku zachowaniu na rodzaje wasze,
34. Jako przykazał Pan Mojżeszowi: i położył go Aaron w przybytku na zachowanie.
35. A synowie Izraelowi jedli Man, czterdzieści lat, aż weszli do ziemie mieszkalnéj: tym pokarmem żywieni są, aż przyszli do granic ziemie Chananejskiéj. [1]
36. A gomor jest dziesiąta część Ephy.
Wyciągnąwszy tedy wszystko mnóstwo synów Izraelowych z puszczy Syn z stanowiski swemi, według mowy Pańskiéj, położyli się obozem w Raphidym, gdzie nie było wody ku piciu ludowi.
2. Który swarząc się z Mojżeszem, mówił: Daj nam wody, abychmy pili. Którym odpowiedział Mojżesz: Co się swarzycie zemną? Przecz kusicie Pana?
3. I pragnął tam lud dla niedostatku wody i szemrał przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Czemuś nas wywiódł z Egiptu, abyś pomorzył nas, i dzieci nasze, i bydło pragnieniem?
4. I wołał Mojżesz do Pana, mówiąc: Cóż mam czynić ludowi temu? jeszcze maluczko, a ukamionuje mię.
5. I rzekł Pan do Mojżesza: Idź przed ludem a weźmij z sobą z starszych Izraelowych: i laskę, którąś uderzył w rzekę, weźmij w rękę twoję a idź. [2]
6. Oto ja stanę tam przed tobą na skale Horeb: i uderzysz w skałę, a wypłynie z niéj woda, aby pił lud. Uczynił tak Mojżesz przed starszymi Izraelowymi.
7. I nazwał imię miejsca onego, kuszenie, dla swaru synów Izraelowych, a iż kusili Pana, mówiąc: Jestli Pan między nami, czyli nie?
8. I przyszedł Amalek, i walczył przeciwko Izraelowi w Raphidym. [3]
9. I rzekł Mojżesz do Jozuego: Wybierz męże, a wyszedłszy walcz przeciw Amalekowi: ja jutro stanę na wierzchu pagórku, mając laskę Bożą w ręce mojéj.
10. Uczynił Jozue, jako rzekł Mojżesz, i potykał się z Amalekiem. Lecz Mojżesz i Aaron i Hur wstąpili na wierzch pagórku.
11. A gdy podnosił Mojżesz ręce, przemagał Izrael: a jeźli trochę opuścił, przezwyciężał Amalek.
12. A ręce Mojżeszowe były ciężkie: wziąwszy tedy kamień, podłożyli podeń, na którym usiadł: a Aaron i Hur podpierali ręce jego z obudwu stron. I stało się, że się jego ręce nie spracowały aż do zachodu słońca.
13. I obrócił w tył Jozue Amaleka i lud jego, paszczeką miecza.
14. I rzekł Pan do Mojżesza: Napisz to dla pamięci w księgi i podaj uszom Jozuego; bo wygładzę pamiątkę Amalekowę pod niebem.
15. I zbudował Mojżesz ołtarz, i nazwał imię jego: Pan podwyższenie moje, mówiąc:
16. Iż ręka stolice Pańskiéj, i wojna Pańska, będzie przeciw Amalekowi, od rodzaju do rodzaju.
I gdy usłyszał Jethro, kapłan Madyański, powinny Mojżeszów, wszystko, co uczynił Bóg Mojżeszowi i Izraelowi, ludowi swemu, a iż wywiódł Pan Izraela z Egiptu: [4]
2. Wziął Sephorę, żonę Mojżeszowę, którą był odesłał,
3. I dwu synów jéj, z których jednego zwano Gersam, iż rzekł ojciec: Byłem przychodniem w ziemi cudzéj. [5]
4. A drugiego Eliezer: Bóg bowiem, prawi, ojca mego pomocnik mój, i wyrwał mię od miecza Pharaonowego.
5. Przyszedł tedy Jethro, powinny Mojżeszów, i synowie jego i żona jego na puszczą do Mojżesza, gdzie się był obozem położył przy górze Bożéj.
