Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0090

Ta strona została uwierzytelniona.

niego tkana, jako bywa na krajach szat, aby się łacno nie zdarł.

33.A u dołu przy nogach téjże szaty wokoło uczynisz jako malogranaty z hiacyntu, i szarłatu, i z karmazynu dwakroć farbowanego, przeplatając w pośrodku dzwonki wkoło,

34.Tak żeby dzwoneczek był złoty a malogranat: i zasię drugi dzwoneczek złoty i malogranat.

35.A w tę szatę będzie się obłóczył Aaron w odprawowaniu służby, żeby słyszano dźwięk, kiedy wchodzi i wychodzi z świątnice przed obliczem Pańskiem, i nie umarł. [1]

36.Uczynisz téż blachę ze złota najczystszego, na któréj wyryjesz robotą sznicerską Święte Panu.

37.I przywiążesz ją sznurem z hiacyntu, i będzie na czapce,

38.Nad czołem najwyższego kapłana: i poniesie Aaron nieprawość tych rzeczy, które ofiarowali, i poświęcili synowie Izraelowi we wszystkich darach i upominkach swoich. A blacha będzie zawżdy na czole jego, aby im był miłościw Pan.

39.I zcieśnisz szatę bisiorem, i uczynisz czapkę z bisioru, i pas robotą haftarską.

40.Ale synom Aaronowym szaty lniane poczynisz, i pasy, i czapki, ku czci i ku ozdobie.

41.I ubierzesz w to wszystko Aarona brata twego, i syny jego z nim. I wszystkich ręce poświęcisz i świętymi je uczynisz, aby mi kapłański urząd sprawowali.

42.Poczynisz téż im ubrania lniane, aby zakryli ciało sromoty swéj, od biódr aż do udów.

43.A będą ich używać Aaron i synowie jego, kiedy wchodzić będą do przybytku świadectwa, albo gdy przystępują do ołtarza, aby służyli w świątnicy, żeby winni grzechu nie umarli. Prawo wieczne będzie Aaronowi i nasieniu jego po nim.


ROZDZIAŁ XXIX.
Jakie poświącanie było Kapłanów: sposób ofiarowania za nie: kto pożywał takowych ofiar: i o dwu barankach rocznych, które na każdy dzień miano ofiarować.

Ale i to uczynisz, żeby mi byli na kapłaństwo poświęceni. Weźmij cielca z stada i dwa barany bez makuły. [2]

2.I chleby przaśne, i osuch bez kwasu, któryby był oliwą zaczyniony, kreple téż przaśne oliwą namazane: z przedniéj mąki pszenicznéj wszystkiego naczynisz.

3.A włożywszy w kosz ofiarujesz: i cielca i dwu baranów.

4.I przywiedziesz Aarona i syny jego do drzwi przybytku świadectwa. A omywszy ojca z synmi jego wodą,

5.Obleczesz Aarona w szaty jego: to jest w koszulę, i w szatę, i w Naramiennik, i w Racyonał, który ściągniesz pasem.

6.I włożysz czapkę na głowę jego, i blachę świętą na czapkę,

7.I olejek namazania wlejesz na głowę jego: a tym sposobem będzie poświęcon.

8.Syny takież jego przywiedziesz, i obleczesz je w szaty lniane, i pasem opaszesz.

9.Aarona mówię, i syny jego, i włożysz na nie czapki, a będą mi kapłany służbą wieczną. Gdy poświęcisz ręce ich,

10.Przywiedziesz i cielca przed przybytek świadectwa: i włożą Aaron i synowie jego ręce na głowę jego, [3]

11.I zabijesz go przed oczyma Pańskiemi, u drzwi przybytku świadectwa.

12.A co weźmiesz ze krwie cielca, włożysz na rogi ołtarza palcem twoim, a ostatek krwie wylejesz u podstawnika jego. [4]

13.Weźmiesz téż łój wszystek, który okrywa jelita, i odzieżę z wątroby, i dwie nerki, i łój, który na nich jest, i ofiarujesz zapał na ołtarzu.

14.Mięso zaś cielca, i skórę, i gnój spalisz precz za obozem: przeto iż za grzech jest.

15.Jednego téż barana weźmiesz, na którego głowę włożą Aaron i synowie jego ręce.

16.Którego gdy zabijesz, weźmiesz ze krwie jego i wylejesz około ołtarza. [5]

17.A samego barana na sztuki zrąbiesz, a omywszy trzewa jego i nogi, włożysz na zrąbane mięso, i na głowę jego.

18.I ofiarujesz całego barana na zapał na ołtarzu: ofiara jest Panu,

  1. Eccl. 45, 11. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  2. Lev. 9, 2.
  3. Lev. 1, 3.
  4. Lev. 3, 3.
  5. 2.Cor. 5, 21.