Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0356

Ta strona została uwierzytelniona.

go postanowiła królem: a połowica za Amry.

22.I przemógł lud, który był za Amrym, nad ludem, który szedł za Thebni, synem Gineth: i umarł Thebni, a królował Amry.

23.Roku trzydziestego pierwszego Asy, króla Judzkiego, królował Amry nad Izraelem dwanaście lat: w Thersie królował sześć lat.

24.I kupił górę Samaryi u Semera za dwa talenty śrebra: i zbudował ją i nazwał imię miasta, które zbudował, po imieniu Semera, pana góry, Samaryą.

25.A Amry złość czynił przed oczyma Pańskiemi i sprawował się niecnotliwie nad wszystkie, którzy przed nim byli.

26.I chodził we wszystkich drogach Jeroboama, syna Nabat, i w grzechach jego, któremi w grzech wprawił Izraela: aby draźnił Pana, Boga Izraelowego, w nikczemnościach swych.

27.A ostatek mów Amrego i wojny jego, które czynił, izali to nie jest opisano w księgach słów dni królów Izraelskich?

28.I zasnął Amry z ojcy swymi, i pogrzebion jest w Samaryi: i królował Achab, syn jego, miasto niego. A Achab, syn Amry, królował nad Izraelem roku trzydziestego ósmego Asa, króla Judzkiego.

29.I królował Achab, syn Amry, nad Izraelem w Samaryi dwadzieścia i dwa lata.

30.I czynił Achab, syn Amry, złość przed oczyma Pańskiemi nade wszystkie, którzy przed nim byli.

31.I nie dosyć mu było, że chodził w grzechach Jeroboam, syna Nabat: nad to pojął żonę Jezabel, córkę Ethbaal, króla Sydońskiego. I szedł i służył Baalowi i kłaniał się mu.

32.I postawił ołtarz Baalowi we zborze Baalowym, który był zbudował w Samaryi,

33.I nasadził gaj: i przyczynił Achab w uczynku swym draźniąc Pana, Boga Izraelowego, nade wszystkie króle Izraelskie, którzy przed nim byli.

34.Za czasów jego Hiel z Bethela zbudował Jerycho: na Abiram, pierworodnym swym, założył je, a na Segubie, ostatnim swym, postawił bramy jego: według słowa Pańskiego, które powiedział w ręce Jozue, syna Nun. [1]


ROZDZIAŁ XVII.
Eliasz zawarł niebo, że deszcz nie szedł przez trzy lata, żywili go krucy najprzód, potem niewiasta Sarepta, któréjto mąki nigdy nie ubywało, ani oleju: umarłego syna jéj wskrzesił z umarłych.

I rzekł Eliasz Tesbitczyk z obywatelów Galaad do Achaba: Żywie Pan, Bóg Izraelów, przed którego oblicznością stoję, jeźli będzie przez te lata rosa i deszcz, jedno według słów ust moich. [2]

2.I stało się słowo Pańskie do niego, mówiąc:

3.Odejdź ztąd a idź na wschód słońca i skryj się w potoku Karyth, który jest przeciw Jordanowi.

4.I tam z potoka pić będziesz, a krukom rozkazałem, aby cię tam żywili.

5.Poszedł tedy i uczynił według słowa Pańskiego: a szedłszy usiadł w potoku Karyth, który jest przeciw Jordanowi.

6.Krucy téż przynosili mu chleb i mięso po ranu, także chleb i mięso w wieczór, a pił z potoka.

7.A po dniach wysechł potok; bo nie spadł był deszcz na ziemię.

8.Stała się tedy mowa Pańska do niego, mówiąc:

9.Wstań a idź do Sarepta Sydończyków i będziesz tam mieszkał; bom tam rozkazał niewieście wdowie, aby cię żywiła.

10.Wstał i poszedł do Sarepta. A gdy przyszedł do bramy miejskiéj, ukazała mu się niewiasta wdowa zbierająca drewka, i zawołał jéj i rzekł do niéj: Daj mi trochę wody w naczyniu, że się napiję. [3]

11.A gdy ona szła, aby przyniosła, zawołał za nią, mówiąc: Przynieś mi, proszę, i skibkę chleba w ręce twojéj.

12.Która odpowiedziała: Żywie Pan, Bóg twój, żeć nie mam chleba, jedno, jako garść wziąść w się może, mąki w garncu, a troszkę oliwy w bańce: oto zbieram dwa drewna, żebym weszła i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebym jadła i pomarła.

  1. Jos. 6, 26.
  2. Eccl. 48, 1. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.) Jac. 5, 17.
  3. Luc. 4, 26.