go postanowiła królem: a połowica za Amry.
22. I przemógł lud, który był za Amrym, nad ludem, który szedł za Thebni, synem Gineth: i umarł Thebni, a królował Amry.
23. Roku trzydziestego pierwszego Asy, króla Judzkiego, królował Amry nad Izraelem dwanaście lat: w Thersie królował sześć lat.
24. I kupił górę Samaryi u Semera za dwa talenty śrebra: i zbudował ją i nazwał imię miasta, które zbudował, po imieniu Semera, pana góry, Samaryą.
25. A Amry złość czynił przed oczyma Pańskiemi i sprawował się niecnotliwie nad wszystkie, którzy przed nim byli.
26. I chodził we wszystkich drogach Jeroboama, syna Nabat, i w grzechach jego, któremi w grzech wprawił Izraela: aby draźnił Pana, Boga Izraelowego, w nikczemnościach swych.
27. A ostatek mów Amrego i wojny jego, które czynił, izali to nie jest opisano w księgach słów dni królów Izraelskich?
28. I zasnął Amry z ojcy swymi, i pogrzebion jest w Samaryi: i królował Achab, syn jego, miasto niego. A Achab, syn Amry, królował nad Izraelem roku trzydziestego ósmego Asa, króla Judzkiego.
29. I królował Achab, syn Amry, nad Izraelem w Samaryi dwadzieścia i dwa lata.
30. I czynił Achab, syn Amry, złość przed oczyma Pańskiemi nade wszystkie, którzy przed nim byli.
31. I nie dosyć mu było, że chodził w grzechach Jeroboam, syna Nabat: nad to pojął żonę Jezabel, córkę Ethbaal, króla Sydońskiego. I szedł i służył Baalowi i kłaniał się mu.
32. I postawił ołtarz Baalowi we zborze Baalowym, który był zbudował w Samaryi,
33. I nasadził gaj: i przyczynił Achab w uczynku swym draźniąc Pana, Boga Izraelowego, nade wszystkie króle Izraelskie, którzy przed nim byli.
34. Za czasów jego Hiel z Bethela zbudował Jerycho: na Abiram, pierworodnym swym, założył je, a na Segubie, ostatnim swym, postawił bramy jego: według słowa Pańskiego, które powiedział w ręce Jozue, syna Nun. [1]
I rzekł Eliasz Tesbitczyk z obywatelów Galaad do Achaba: Żywie Pan, Bóg Izraelów, przed którego oblicznością stoję, jeźli będzie przez te lata rosa i deszcz, jedno według słów ust moich. [2]
2. I stało się słowo Pańskie do niego, mówiąc:
3. Odejdź ztąd a idź na wschód słońca i skryj się w potoku Karyth, który jest przeciw Jordanowi.
4. I tam z potoka pić będziesz, a krukom rozkazałem, aby cię tam żywili.
5. Poszedł tedy i uczynił według słowa Pańskiego: a szedłszy usiadł w potoku Karyth, który jest przeciw Jordanowi.
6. Krucy téż przynosili mu chleb i mięso po ranu, także chleb i mięso w wieczór, a pił z potoka.
7. A po dniach wysechł potok; bo nie spadł był deszcz na ziemię.
8. Stała się tedy mowa Pańska do niego, mówiąc:
9. Wstań a idź do Sarepta Sydończyków i będziesz tam mieszkał; bom tam rozkazał niewieście wdowie, aby cię żywiła.
10. Wstał i poszedł do Sarepta. A gdy przyszedł do bramy miejskiéj, ukazała mu się niewiasta wdowa zbierająca drewka, i zawołał jéj i rzekł do niéj: Daj mi trochę wody w naczyniu, że się napiję. [3]
11. A gdy ona szła, aby przyniosła, zawołał za nią, mówiąc: Przynieś mi, proszę, i skibkę chleba w ręce twojéj.
12. Która odpowiedziała: Żywie Pan, Bóg twój, żeć nie mam chleba, jedno, jako garść wziąść w się może, mąki w garncu, a troszkę oliwy w bańce: oto zbieram dwa drewna, żebym weszła i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebym jadła i pomarła.
- ↑ Jos. 6, 26.
- ↑ Eccl. 48, 1. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.) Jac. 5, 17.
- ↑ Luc. 4, 26.
