26. Kto frasuje ojca a wypędza matkę, bezecny jest i nieszczęśliwy.
27. Nie przestawaj, synu, słuchać nauki, a umiéj słowa umiejętności.
28. Świadek nieprawy śmieje się z sądu: a usta niezbożnych żrą nieprawość.
29. Nagotowano pośmiewcom sądy, i młoty bijące ciałom głupich.
Rozpustna rzecz wino, i zwadliwe pijaństwo: ktokolwiek się w nich kocha, nie będzie mądrym.
2. Jako ryk lwi, tak i strach królewski: kto go drażni, grzeszy przeciw duszy swojéj.
3. Poczciwość jest człowiekowi, który się odłącza od zwady: a wszyscy głupi wdawają się w swary.
4. Dla zimna leniwiec orać nie chciał: przetóż będzie żebrał lecie, a nie dadzą mu.
5. Jako woda głęboka, tak rada w sercu męża: ale człowiek mądry wyczerpnie ją.
6. Wiele ludzi miłosiernymi zowią: ale męża wiernego kto najdzie?
7. Sprawiedliwy, który chodzi w prostocie swojéj, błogosławione po sobie syny zostawi.
8. Król, który siedzi na stolicy sądowéj, rozprasza wszystko złe pojrzeniem swojem.
9. Któż może mówić: Czyste jest serce moje, jestem próżen grzechu? [1]
10. Waga i waga, miara i miara: oboje obrzydłe jest u Boga.
11. Po zabawach jego poznać dziecię, jeźli czyste i prawe są uczynki jego.
12. Ucho słuchające a oko widzące, Pan oboje uczynił.
13. Nie kochaj sie w spaniu, aby cię ubóstwo nie ścisnęło: otwórz oczy swoje, a najedz się chleba.
14. Złe jest, złe jest, mówi każdy kupujący: a odszedłszy tedy się będzie chwalił.
15. Jest złoto i obfitość pereł i naczynie drogie usta umiejętności.
16. Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: a za obce weźmij fant od niego.
17. Słodki jest człowiekowi chleb kłamstwa, a potem napełnią się piaskiem usta jego.
18. Myśli poradami się utwierdzają: a rządem mają być sprawowane wojny.
19. Z tym, który objawia tajemnice, a chodzi zdradliwie, a rozwodzi wargi swe, nie miéj towarzystwa.
20. Kto złorzeczy ojcu swemu i matce, pochodnia jego zgaśnie w pośród ciemności. [2]
21. Dziedzictwo, do którego się z przodku kwapią, na końcu błogosławieństwa mieć nie będzie.
22. Nie mów: Oddam złość. Czekaj na Pana a wybawi cię. [3]
23. Brzydliwość jest u Pana waga i waga: szala zdradliwa nie jest dobra.
24. Od Pana bywają prostowane kroki męża: a któryż z ludzi może zrozumieć drogę swoję?
25. Upadek jest człowiekowi, pożreć święte: a ślubiwszy odmienić.
26. Król mądry rozpędza niezbożniki i obraca na nie koło.
27. Duch człowieczy jest pochodnia Pańska, która wypatruje wszystkie skrytości wnętrzne.
28. Miłosierdzie i prawda strzegą króla: a łaskawością umacnia się stolica jego.
29. Wesele młodych, moc ich: i ozdoba starych szędziwość.
30. Siność rany otrze złości, i razy we wnętrznościach brzucha.
Jako rozdziały wód, tak serce królewskie w ręce Pańskiéj: kędy jedno chce, nachyli go.
2. Wszelka droga człowiecza zda mu się być prawa: ale Pan uważa serca.
3. Czynić miłosierdzie i sprawiedliwość, więcéj się Panu podoba, niźli ofiary.
4. Wynoszenie oczu jest rozszerzenie serca, świeca niezbożnych grzech.
5. Myśli dużego zawsze w dostatku: lecz każdy leniwy zawsze jest w niedostatku.
