5. I objawi się chwała Pańska: i ujrzy wszelkie ciało spółem, że usta Pańskie mówiły.
6. Głos mówiącego: Wołaj. I rzekłem: Co będę wołał? Wszelkie ciało trawa, a wszelka chwała jego jako kwiat polny. [1]
7. Uschła trawa i opadł kwiat; bo duch Pański wionął nań. Prawdziwie lud jest trawa.
8. Uschła trawa i opadł kwiat: lecz słowo Pana naszego trwa na wieki.
9. Wstąp na górę wysoką, ty, który opowiadasz Ewanielią Syonowi: podnieś mocno głos twój, który Ewanielią opowiadasz Jeruzalem: podnoś, nie bój się, rzecz miastom Judzkim:
10. Oto Bóg wasz, oto Pan Bóg w mocy przyjdzie, a ramię jego panować będzie: oto zapłata jego z nim, a sprawa jego przed nim.
11. Jako pasterz trzodę swą paść będzie: ramieniem swem zgromadzi baranki, a na łonie swem podniesie, kotne sam nosić będzie. [2]
12. Kto zmierzył garścią wody, a niebiosa piędzią zważył? kto zawiesił trzemi palcy wielkość ziemie? i zważył na wadze góry, a pagórki na szalach?
13. Kto pomagał duchowi Pańskiemu? albo kto był rajcą jego, a ukazał mu? [3]
14. z kim wszedł w radę i wprawił go, i nauczył go ścieżki sprawiedliwości? i wyćwiczył go w umiejętności, a drogę roztropności ukazał mu?
15. Oto narodowie jako kropla wiadra, a jako ziarnko na szalach poczytane są: oto wyspy jako proch maluczki.
16. I Liban niedostateczny ku podpalaniu, a bydła jego nie dostanie na całopalenie.
17. Wszyscy narodowie, jakoby nie byli, tak są przed nim: a jako nic i próżność poczytani są jemu.
18. Komuż tedy podobnym uczyniliście Boga? albo co mu za obraz postawicie?
19. Aza nie odlał ryciny rzemieślnik? albo złotnik złotem je uformował, i blachami śrebrnemi śrebrnik?
20. Mocne drewno a niepróchniałe obrał: rzemieślnik mądry patrzy, jakoby postawił bałwana, któryby się nie poruszył.
21. Izali nie wiecie? azaście nie słyszeli? aza wam z przodku nie powiedziano? azaście nie zrozumieli fundamentów ziemie?
22. Który siedzi na okręgu ziemie, a obywatele jéj są jako szarańcza: który rozciąga niebiosa jako nić, a rozszerza je jako namiot na mieszkanie:
23. Który daje tajemnych rzeczy wybadacze, jakoby nie byli, sędzie ziemskie jako czczą rzecz uczynił:
24. A w prawdzie ani wszczepieni, ani wsiani, ani wkorzeniony w ziemi pień ich: znagła wionął na nie, i uschły, a wicher jako źdźbło wyniesie je.
25. A do kogóż przypodobaliście mię i zrównali? mówi Święty.
26. Podnieście ku górze oczy wasze a obaczcie, kto to stworzył? który wywodzi w poczcie wojsko ich, a wszystkich po imieniu zowie: prze mnóstwo siły i mocy i możności jego i jedno nie zostało.
27. Przeczże mówisz, Jakóbie! i powiadasz, Izraelu: Zakryta jest droga moja przed Panem, a sąd mój minął przed Bogiem moim?
28. Izali nie wiesz? alboś nie słyszał? Bóg, wieczny Pan, który stworzył kraje ziemie, nie ustanie, ani się spracuje, i niemasz doścignienia mądrości jego.
29. Który dodawa spracowanemu siły: a tym, których niemasz, moc i siłę rozmnaża.
30. Ustaną pacholęta i upracują się, a młodzieńcy we mdłości upadną.
31. A którzy mają nadzieję w Panu, odmienią siłę, wezmą pióra jako orłowie: pobieżą, a nie upracują się, chodzić będą, a nie ustaną.
Niech milczą ku mnie wyspy, a narody niech odmienią siłę: niech przystąpią, a tedy niech mówią: Spółem przystąpmy do sądu.
2. Kto zbudził od wschodu słońca
- ↑ Eccl. 14, 18. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.) Jakób 1. 10. 1.Petr. 1, 24.
- ↑ Joan. 10, 11. Ezech. 34, 23.
- ↑ Rzym. 11, 34. 1.Cor. 2, 16.
