12. Siejcie sobie ku sprawiedliwości, a żnijcie do ust miłosierdzia, odnówcie sobie nowinę: a czas szukać Pana, gdy przyjdzie, który was będzie uczył sprawiedliwości. [1]
13. Oraliście niezbożność, żęliście nieprawość, jedliście owoc kłamstwa, iżeś ufał w drogach twoich, w mnóstwie mocarzów twoich.
14. Powstanie rozruch między ludem twym, a wszystkie zamki twe zburzone będą, jako zburzon jest Salmana od domu onego, który osądził Baala w dzień bitwy, matkę o syny roztrąciwszy. [2]
15. Tak wam uczynił Bethel dla złości niecnót waszych.
Jako zaranie przeminęło, przeminął król Izraelski. Bo Izrael pacholę, i umiłowałem go, z Egiptu wezwałem syna mego.
2. Wyzwali je, tak poszli od oblicza ich, Baalim ofiarowali, a bałwanom ofiary czynili.
3. A Ja jako piastun Ephraim, nosiłem je na ramionach swoich, a nie wiedzieli, żem je leczył.
4. Powrozami Adamowemi pociągnę je, związkami miłości: i będę im jako podnoszący jarzmo na czeluści ich, i skłoniłem się do niego, aby jadł.
5. Nie wróci się do ziemie Egipskiéj: a sam Assur król jego; bo się nie chcieli nawrócić.
6. Począł miecz w mieściech jego i strawi wybrane jego i poje głowy ich.
7. A lud mój będzie zawieszony do nawrócenia mego, ale jarzmo będzie na nie pospołu włożone, które nie będzie odjęte.
8. Jakoż cię podam, Ephraimie? obronię cię, Izraelu? jako cię dam by Adamę, położę cię jako Seboim. Nawróciło się we mnie serce moje, zaraz wzruszyła się żałość moja.
9. Nie uczynię zapalczywości gniewu mego: nie wrócę sie, abym zagubił Ephraim: bom Ja Bóg a nie człowiek w pośrodku ciebie Święty, a nie wnidę do miasta.
10. Za Panem chodzić będą, jako lew zaryczy; bo on ryczeć będzie, i zlękną się synowie morza.
11. I ulecą jako ptak z Egiptu, a jako gołębica z ziemie Assyryjskiéj, i posadzę je w domiech ich, mówi Pan.
12. Ogarnął mię zaprzeniem Ephraim, a zdradą dom Izraelski, lecz Judas świadek zstąpił z Bogiem i z świętymi wierny.
Ephraim pasie wiatr, chodzi za gorącem, cały dzień kłamstwo i spustoszenie mnoży; a przymierze z Assyryjczykami stanowił i oliwę do Egiptu woził.
2. A tak prawo Pańskie z Juda, i nawiedzenie nad Jakóbem według dróg jego, i według wynalazków jego odda mu.
3. W żywocie podchwycił brata swego, a mocą swą zdarzyło mu się z Aniołem. [3]
4. I przemógł Anioła i był posilon, płakał i prosił go: w Bethelu znalazł go, a tam mówił z nami.
5. A Pan, Bóg zastępów, Pan pamiątka jego.
6. A ty nawrócisz się do Bóga twego, miłosierdzia i sądu przestrzegaj a miéj nadzieję w Bogu twoim zawżdy.
7. Chanaan, w ręce jego szala zdradliwa, potwarz umiłował.
8. I rzekł Ephraim: Wszakżem się zbogacił, nalazłem bałwan sobie, wszystkie prace moje nie najdą mi nieprawości, którąm zgrzeszył.
9. A Ja Pan, Bóg twój, z ziemie Egipskiéj, jeszcze cię posadzę w namieciech jako za dni uroczystego święta.
10. I mówiłem do proroków, Jam téż widzenie rozmnożył i w ręce proroków jestem przypodoban.
11. Jezli Galaad bałwan, tedyć próżno byli w Galgalu woły ofiarujący; bo i ołtarze ich jako stogi na zagoniech polnych.
12. Uciekł Jakób do krainy Syryjskiéj, i służył Izrael dla żony i dla żony strzegł. [4]
13. A przez proroka wywiódł Pan
