pojrzawszy nań, rzekła: I tyś był z Jezusem Nazareńskim.
68. A on się zaprzał, mówiąc: Ani wiem, ani rozumiem, co mówisz. I wyszedł precz na podwórze, a kur zapiał.
69. A znowu gdy go ujrzała służebnica, poczęła mówić tym, którzy około stali: Iż ten z onych jest. [1]
70. A on powtóre zaprzał. A zasię po małéj chwili ci, co tam stali, mówili Piotrowi: Prawdziwie z nich jesteś; boś i Galilejczyk jest. [2]
71. A on począł kląć i przysięgać: Iż nie znam człowieka tego, o którym powiadacie.
72. A wnet powtóre kur zapiał. A wspomniał Piotr na słowo, które mu mówił Jezus: Pierwéj niż kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. I począł płakać. [3]
I wnet rano uczyniwszy radę najwyżsi kapłani z starszymi i z Doktormi i wszystką radą, związawszy Jezusa, wiedli i podali Piłatowi. [4]
2. I pytał go Piłat: Tyś jest królem Żydowskim? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Ty powiadasz.
3. I skarżyli nań najwyżsi kapłani o wiele rzeczy. [5]
4. A Piłat go zasię spytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? patrz, w jako wielkich rzeczach cię winują. [6]
5. A Jezus nic więcéj nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.
6. A na święto zwykł im był wypuszczać jednego więźnia, któregokolwiek żądali.
7. I był, co go nazywano Barabbaszem, który z buntownikami był w więzieniu, który był w rozruchu popełnił mężobójstwo.
8. A gdy wstąpiła rzesza, poczęła prosić, jako im zawżdy czynił,
9. A Piłat im odpowiedział i rzekł: Chcecież, puszczę wam króla Żydowskiego?
10. Albowiem wiedział, iż go z zazdrości byli najwyżsi kapłani wydali.
11. Lecz przedniejsi kapłani poduszczyli rzeszą, aby im raczéj Barabbasza puścił.
12. A odpowiedziawszy zaś Piłat, rzekł im: Cóż tedy chcecie, uczynię królowi Żydowskiemu? [7]
13. A oni zasię wołali: Ukrzyżuj go! [8]
14. A Piłat im mówił: Cóż wżdy złego uczynił? A oni tem więcéj krzyczeli: Ukrzyżuj go!
15. A Piłat chcąc ludowi dosyć uczynić, puścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowanego podał, aby był ukrzyżowan.
16. A żołnierze wprowadzili go do sieni ratusznéj i zwołali wszystkiéj roty. [9]
17. I oblekli go w purpurę i włożyli nań uplótłszy, cierniową koronę.
18. I poczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydowski!
19. I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana kłaniali się jemu.
20. A gdy się z niego naigrali, zwlekli go z purpury, i oblekli go w szaty jego i wywiedli go, aby go ukrzyżowali.
21. I przymusili niektórego mimo idącego, Symona Cyrenejczyka, idącego ze wsi, ojca Alexandra i Rufa, aby niósł krzyż jego. [10]
22. I przywiedli go na miejsce Golgotha, co się wykłada: miejsce trupiéj głowy: [11]
23. I dawali mu pić wino z mirrą, i nie wziął.
24. A ukrzyżowawszy go, podzielili szaty jego, miecąc o nie los, co kto miał wziąć. [12]
25. A była trzecia godzina, i ukrzyżowali go.
26. I był napis winy jego napisany: Król Żydowski.
27. A z nim ukrzyżowali dwu łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
28. I wypełniło się pismo, które mówi: A ze złoczyńcami jest policzon. [13]
- ↑ Matth. 26, 71
- ↑ Luc. 22, 58. Jan. 18, 17.
- ↑ Matth. 26, 75. Jan. 13, 38.
- ↑ Matth. 27, 1. Luc.22, 66. Jan. 18, 28.
- ↑ Matth. 27, 12.
- ↑ Luc. 23, 6. Jan. 18, 33.
- ↑ Matth. 27, 21. Luc. 23, 20.
- ↑ Jan. 18, 39. — 19, 6.
- ↑ Matth. 27, 27. Jan. 19, 2.
- ↑ Matth. 27, 32. Luc. 23, 26.
- ↑ Matth. 27, 33. Luc. 23, 33. Jan. 19, 17.
- ↑ Matth 27, 35. Luc 23, 34. Jan 19, 23.
- ↑ Isai. 53, 12
