ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
80. A dzieciątko rosło i umacniało się duchem, i było na pustyniach aż do dnia okazania swego przed Izraelem.
I stało się w one dni, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby popisano wszystek świat.
2. Ten popis pierwszy stał się od starosty Syryjskiego Cyryna.
3. I szli wszyscy, aby się popisali, każdy do miasta swego.
4. Szedł téż i Józeph od Galilei, z miasta Nazareth, do Żydowskiéj ziemie, do miasta Dawidowego, które zowią Bethlehem, przeto, iż był z domu i pokolenia Dawidowego, [1]
5. Aby był popisan z Maryą, poślubioną sobie małżonką brzemienną.
6. I stało się, gdy tam byli, wypełniły się dni, aby porodziła.
7. I porodziła syna swojego pierworodnego, a uwinęła go w pieluszki i położyła go w żłobie, iż miejsca im nie było w gospodzie.
8. A byli pasterze w téjże krainie czujący i strzegący nocne straże nad trzodą swoją.
9. A oto Aniół Pański stanął podle nich, a jasność Boża zewsząd je oświeciła, i zlękli się wielką bojaźnią.
10. I rzekł im Aniół: Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi,
11. Iż się wam dziś narodził Zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowem.
12. A ten wam znak: Znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki i położone w żłobie.
13. A natychmiast było z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego, chwalących Boga i mówiących:
14. Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobréj woléj.
15. I stało się, gdy odeszli Aniołowie od nich do nieba, pasterze mówili jeden do drugiego: Pójdźmy aż do Bethlehem a oglądajmy to słowo, które się stało, które nam Pan pokazał.
16. I przyszli, kwapiąc się i naleźli Maryą i Józepha i niemowlątko położone we żłobie.
17. A ujrzawszy, poznali słowo, które im było powiedziano o dzieciątku tem.
18. A wszyscy, którzy słyszeli, dziwowali się temu, i co do nich pasterze mówili.
19. Lecz Marya te wszystkie słowa zachowywała, stósując w sercu swojem.
20. I wrócili się pasterze, wysławiając i chwaląc Boga ze wszystkiego, co słyszeli i widzieli, jako im powiadano jest.
21. A gdy się spełniło ośm dni, iżby obrzezano dzieciątko, nazwano jest imię jego Jezus, które było nazwano od Anioła, pierwéj niźli się w żywocie poczęło. [2]
22. A gdy się wypełniły dni oczyszczenia jéj według zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzalem, aby go stawili Panu, [3]
23. Jako napisano jest w zakonie Pańskim: Że wszelki mężczyzna otwierający żywot, świętym Panu nazwany będzie. [4]
24. A iżby oddali ofiarę, wedle tego, co jest powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt. [5]
25. A oto był człowiek w Jeruzalem, któremu imię Symeon, a ten człowiek sprawiedliwy i bogobójny, oczekiwający pociechy Izraelskiéj, a Duch Święty był w nim.
26. I odpowiedź był wziął od Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwéj oglądał Chrystusa Pańskiego.
27. I przyszedł w duchu do kościoła: a gdy wwodzili dzieciątko Jezusa rodzicy jego, aby za nie uczynili wedle zwyczaju zakonnego,
28. On téż wziął je na ręce swoje i błogosławił Boga i mówił:
29. Teraz puszczasz sługę twego, Panie! w pokoju według słowa twego,
30. Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje.