Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0932

Ta strona została uwierzytelniona.

ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.

80.A dzieciątko rosło i umacniało się duchem, i było na pustyniach aż do dnia okazania swego przed Izraelem.


ROZDZIAŁ II.
Pan Chrystus w Bethlehem narodzon, od pasterzów nawiedzon, ósmego dnia obrzezan, w kościele ofiarowan, od Symeona i Anny poznan, i dwanastego roku od rodziców stracony, w kościele nalezion.

I stało się w one dni, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby popisano wszystek świat.

2.Ten popis pierwszy stał się od starosty Syryjskiego Cyryna.

3.I szli wszyscy, aby się popisali, każdy do miasta swego.

4.Szedł téż i Józeph od Galilei, z miasta Nazareth, do Żydowskiéj ziemie, do miasta Dawidowego, które zowią Bethlehem, przeto, iż był z domu i pokolenia Dawidowego, [1]

5.Aby był popisan z Maryą, poślubioną sobie małżonką brzemienną.

6.I stało się, gdy tam byli, wypełniły się dni, aby porodziła.

7.I porodziła syna swojego pierworodnego, a uwinęła go w pieluszki i położyła go w żłobie, iż miejsca im nie było w gospodzie.

8.A byli pasterze w téjże krainie czujący i strzegący nocne straże nad trzodą swoją.

9.A oto Aniół Pański stanął podle nich, a jasność Boża zewsząd je oświeciła, i zlękli się wielką bojaźnią.

10.I rzekł im Aniół: Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi,

11.Iż się wam dziś narodził Zbawiciel, który jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowem.

12.A ten wam znak: Znajdziecie niemowlątko uwinione w pieluszki i położone w żłobie.

13.A natychmiast było z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego, chwalących Boga i mówiących:

14.Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobréj woléj.

15.I stało się, gdy odeszli Aniołowie od nich do nieba, pasterze mówili jeden do drugiego: Pójdźmy aż do Bethlehem a oglądajmy to słowo, które się stało, które nam Pan pokazał.

16.I przyszli, kwapiąc się i naleźli Maryą i Józepha i niemowlątko położone we żłobie.

17.A ujrzawszy, poznali słowo, które im było powiedziano o dzieciątku tem.

18.A wszyscy, którzy słyszeli, dziwowali się temu, i co do nich pasterze mówili.

19.Lecz Marya te wszystkie słowa zachowywała, stósując w sercu swojem.

20.I wrócili się pasterze, wysławiając i chwaląc Boga ze wszystkiego, co słyszeli i widzieli, jako im powiadano jest.

21.A gdy się spełniło ośm dni, iżby obrzezano dzieciątko, nazwano jest imię jego Jezus, które było nazwano od Anioła, pierwéj niźli się w żywocie poczęło. [2]

22.A gdy się wypełniły dni oczyszczenia jéj według zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzalem, aby go stawili Panu, [3]

23.Jako napisano jest w zakonie Pańskim: Że wszelki mężczyzna otwierający żywot, świętym Panu nazwany będzie. [4]

24.A iżby oddali ofiarę, wedle tego, co jest powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt. [5]

25.A oto był człowiek w Jeruzalem, któremu imię Symeon, a ten człowiek sprawiedliwy i bogobójny, oczekiwający pociechy Izraelskiéj, a Duch Święty był w nim.

26.I odpowiedź był wziął od Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwéj oglądał Chrystusa Pańskiego.

27.I przyszedł w duchu do kościoła: a gdy wwodzili dzieciątko Jezusa rodzicy jego, aby za nie uczynili wedle zwyczaju zakonnego,

28.On téż wziął je na ręce swoje i błogosławił Boga i mówił:

29.Teraz puszczasz sługę twego, Panie! w pokoju według słowa twego,

30.Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje.


  1. Mich. 5, 2. Matth. 2, 6. Jan. 7, 42
  2. Gen. 17, 18. Lev. 12, 3. Matth. 1, 21.
  3. Lev. 12, 6.
  4. Exod. 13, 2. Num. 8, 16.
  5. Lev. 12, 8.