31. Któreś zgotował przed oblicznością wszystkich narodów:
32. Światłość na objawienie poganów i chwałę ludu twego Izraelskiego.
33. A ojciec jego i matka dziwowali się temu, co o nim mówiono.
34. I błogosławił im Symeon i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położon jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. [1]
35. I duszę twą własną przeniknie miecz, aby myśli z wiela serc były objawione.
36. I była Anna prorokini, córka Phanuelowa, z pokolenia Aser, ta była bardzo podeszła w leciech, a siedm lat żyła z mężem swym od panieństwa swego.
37. A ta była wdową aż do lat ośmdziesiąt i czterech, która nie odchadzała z kościoła, postami i modlitwami służąc we dnie i w nocy.
38. Ta téż onéjże godziny nadszedłszy, wyznawała Panu i powiadała o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraelskiego.
39. A gdy wykonali wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili się do Galilei, do Nazareth, miasta swego.
40. A dziecię rosło i umacniało się pełne mądrości, a łaska Boża była w niem.
41. A rodzicy jego chodzili na każdy rok do Jeruzalem na dzień uroczysty Paschy. [2]
42. A gdy już był we dwunaście leciech, gdy oni wstąpili do Jeruzalem wedle zwyczaju dnia świętego;
43. A skończywszy dni, gdy się wracali, zostało dziecię Jezus w Jeruzalem, a nie obaczyli rodzicy jego.
44. A mniemając, że on był w towarzystwie, uszli dzień drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi.
45. A nie nalazłszy, wrócili się do Jeruzalem, szukając go,
46. I stało się po trzech dniach, naleźli go w kościele siedzącego w pośrodku Doktorów, a on ich słucha i pyta ich.
47. A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, rozumowi i odpowiedziom jego. [3]
48. A ujrzawszy zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu! cóżeś nam tak uczynił? oto ojciec twój i ja żałośni szukaliśmy cię.
49. I rzekł do nich: Cóż jest, żeście mię szukali? Nie wiedzieliście, iż w tych rzeczach, które są Ojca mego, potrzeba żebym był?
50. A oni nie zrozumieli słowa, które im mówił.
51. I zstąpił z nimi i przyszedł do Nazareth, a był im poddany. A matka jego wszystkie te słowa zachowała w sercu swem.
52. A Jezus się pomnażał w mądrości, w leciech i w łasce u Boga i u ludzi.
A piętnastego roku panowania Tyberyusza Cesarza, gdy Poncyusz Piłat rządził Żydowską ziemią, a Herod był Tetrarchą Galilejskim, a Filip, brat jego, Tetrarchą Iturejskim i Trachonitskiéj krainy, a Lizaniasz Abileńskim Tetrarchą;
2. Za najwyższych kapłanów Annasza i Kaiphasza, stało się słowo Pańskie do Jana, Zacharyaszowego syna, na puszczy.
3. I przyszedł do wszystkiéj krainy Jordanu, opowiadając chrzest pokuty[4] na odpuszczenie grzechów. [5]
4. Jako jest napisano w księgach mów Izajasza proroka: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, czyńcie proste ścieżki jego. [6]
5. Wszelka dolina będzie napełniona, a wszelka góra i pagórek poniżon będzie, i krzywe miejsca będą proste, a ostre drogami gładkiemi.
6. I ogląda wszelkie ciało zbawienie Boże.
7. Mówił tedy do rzesz, które wychodziły, aby były ochrzczone od niego: Rodzaju jaszczórczy! kto wam pokazał, żebyście uciekali przed gniewem przyszłym? [7]
- ↑ Isai. 8, 14. Rzym. 9, 32. 1.Piotr. 2, 8.
- ↑ Exod. 23, 15. — 34, 17. Deut. 16, 1.
- ↑ Matth. 7, 28. Marc. 1, 22. Jan. 7, 15.
- ↑ t. j. dosłownie: „chrzest upamiętania.“
- ↑ Matth. 3, 1. Marc. 1, 4.
- ↑ Isa. 40, 3. Jan. 1, 23.
- ↑ Matth. 3, 7.
