Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0933

Ta strona została uwierzytelniona.


31.Któreś zgotował przed oblicznością wszystkich narodów:

32.Światłość na objawienie poganów i chwałę ludu twego Izraelskiego.

33.A ojciec jego i matka dziwowali się temu, co o nim mówiono.

34.I błogosławił im Symeon i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położon jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. [1]

35.I duszę twą własną przeniknie miecz, aby myśli z wiela serc były objawione.

36.I była Anna prorokini, córka Phanuelowa, z pokolenia Aser, ta była bardzo podeszła w leciech, a siedm lat żyła z mężem swym od panieństwa swego.

37.A ta była wdową aż do lat ośmdziesiąt i czterech, która nie odchadzała z kościoła, postami i modlitwami służąc we dnie i w nocy.

38.Ta téż onéjże godziny nadszedłszy, wyznawała Panu i powiadała o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraelskiego.

39.A gdy wykonali wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili się do Galilei, do Nazareth, miasta swego.

40.A dziecię rosło i umacniało się pełne mądrości, a łaska Boża była w niem.

41.A rodzicy jego chodzili na każdy rok do Jeruzalem na dzień uroczysty Paschy. [2]

42.A gdy już był we dwunaście leciech, gdy oni wstąpili do Jeruzalem wedle zwyczaju dnia świętego;

43.A skończywszy dni, gdy się wracali, zostało dziecię Jezus w Jeruzalem, a nie obaczyli rodzicy jego.

44.A mniemając, że on był w towarzystwie, uszli dzień drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi.

45.A nie nalazłszy, wrócili się do Jeruzalem, szukając go,

46.I stało się po trzech dniach, naleźli go w kościele siedzącego w pośrodku Doktorów, a on ich słucha i pyta ich.

47.A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, rozumowi i odpowiedziom jego. [3]

48.A ujrzawszy zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu! cóżeś nam tak uczynił? oto ojciec twój i ja żałośni szukaliśmy cię.

49.I rzekł do nich: Cóż jest, żeście mię szukali? Nie wiedzieliście, iż w tych rzeczach, które są Ojca mego, potrzeba żebym był?

50.A oni nie zrozumieli słowa, które im mówił.

51.I zstąpił z nimi i przyszedł do Nazareth, a był im poddany. A matka jego wszystkie te słowa zachowała w sercu swem.

52.A Jezus się pomnażał w mądrości, w leciech i w łasce u Boga i u ludzi.


ROZDZIAŁ III.
Jan pokutę każąc Pana Chrystusa z rzeszmi chrzci, którego być Synem Bożym niebieskim znakiem poznawa, którego téż tu rodzaj wypisany jest.

A piętnastego roku panowania Tyberyusza Cesarza, gdy Poncyusz Piłat rządził Żydowską ziemią, a Herod był Tetrarchą Galilejskim, a Filip, brat jego, Tetrarchą Iturejskim i Trachonitskiéj krainy, a Lizaniasz Abileńskim Tetrarchą;

2.Za najwyższych kapłanów Annasza i Kaiphasza, stało się słowo Pańskie do Jana, Zacharyaszowego syna, na puszczy.

3.I przyszedł do wszystkiéj krainy Jordanu, opowiadając chrzest pokuty[4] na odpuszczenie grzechów. [5]

4.Jako jest napisano w księgach mów Izajasza proroka: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, czyńcie proste ścieżki jego. [6]

5.Wszelka dolina będzie napełniona, a wszelka góra i pagórek poniżon będzie, i krzywe miejsca będą proste, a ostre drogami gładkiemi.

6.I ogląda wszelkie ciało zbawienie Boże.

7.Mówił tedy do rzesz, które wychodziły, aby były ochrzczone od niego: Rodzaju jaszczórczy! kto wam pokazał, żebyście uciekali przed gniewem przyszłym? [7]


  1. Isai. 8, 14. Rzym. 9, 32. 1.Piotr. 2, 8.
  2. Exod. 23, 15.34, 17. Deut. 16, 1.
  3. Matth. 7, 28. Marc. 1, 22. Jan. 7, 15.
  4. t. j. dosłownie: „chrzest upamiętania.“
  5. Matth. 3, 1. Marc. 1, 4.
  6. Isa. 40, 3. Jan. 1, 23.
  7. Matth. 3, 7.