Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0939

Ta strona została uwierzytelniona.


34.A jeźli pożyczacie tym, od których się spodziewacie odebrać, co za dziękę macie; albowiem i grzesznicy grzesznikom pożyczają, aby tyleż odebrali. [1]

35.A tak miłujcie nieprzyjacioły wasze, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się ztąd nie spodziewając: a będzie wielka zapłata wasza, i będziecie synmi Najwyższego; albowiem on dobrotliwy jest przeciw niewdzięcznym i złym. [2]

36.A tak bądźcie miłosierni, jako i Ojciec wasz miłosierny jest.

37.Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczono. [3]

38.Dawajcie, a będzie wam dano; miarę dobrą i natłoczoną i potrzęsioną i opływającą dadzą na łono wasze; bo tąż miarą, którą mierzycie, będzie wam odmierzono. [4]

39.I powiedział im i podobieństwo: Izali może ślepy ślepego prowadzić? azaż nie obadwaj w dół wpadają? [5]

40.Nie jestci uczeń nad mistrza; lecz doskonały każdy będzie, będzieli jako mistrz jego. [6]

41.A cóż widzisz źdźbło w oku brata twego, a tramu, który jest w oku twojem, nie baczysz? [7]

42.Albo jako możesz rzec bratu twemu: Bracie! dopuść, że wyrzucę źdźbło z oka twego, sam tramu w oku twem nie bacząc? Obłudniku! wyrzuć pierwéj tram z oka twego, a tedy przejrzysz, abyś wyjął źdźbło z oka brata twego.

43.Albowiem nie jest drzewo dobre, które czyni złe owoce, ani drzewo złe, które czyni owoc dobry. [8]

44.Bo każde drzewo z owocu swego bywa poznane; bo nie zbierają z ciernia fig, ani z głogu zbierają winnych jagód. [9]

45.Człowiek dobry z dobrego skarbu serca swego wynosi dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi złe; albowiem z obfitości serca usta mówią.

46.Przeczże mię zowiecie, Panie, Panie! a nie czynicie, co powiadam? [10]

47.Wszelki, który przychodzi do mnie, a słucha mów moich i czyni je, okażę wam, komu jest podobnym.

48.Podobny jest człowiekowi dom budującemu, który wykopał głęboko i założył fundament na skale, a gdy wezbrała powódź, otrąciła się rzeka o on dom, a nie mogła go poruszyć; bo był założony na skale.

49.Lecz ten, który słucha a nie czyni, podobien jest człowiekowi, który buduje dom swój na ziemi bez gruntu, o który otrąciła się rzeka, i natychmiast upadł, i stało się obalenie domu onego wielkie.


ROZDZIAŁ VII.
Rotmistrzowego syna uzdrowiwszy, do Naim idąc syna umarłego wdowie wskrzesza, Ucznie Janowe potwierdza, Jana zaleca, Pharyzeusze, którzy Janowym chrztem gardzili, gani, u Pharyzeueza na obiad będąc proszony od grzesznéj białéjgłowy maściami pomazany.

A gdy dokończył wszystkich słów swych do uszu ludu, wszedł do Kapharnaum. [11]

2.A niektórego rotmistrza sługa, źle się mając miał umrzeć, który u niego był drogi.

3.A usłyszawszy o Jezusie, posłał do niego starsze Żydowskie, prosząc go, aby przyszedł i uzdrowił sługę jego.

4.A oni przyszedłszy do Jezusa, prosili go z pilnością, mówiąc mu: Iż godzien jest, abyś mu to uczynił.

5.Albowiem naród nasz miłuje i on nam zbudował bóżnicę.

6.A Jezus szedł z nimi. A gdy już nie daleko był od domu, posłał do niego rotmistrz przyjacioły, mówiąc: Panie! nie trudź się; bom nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój. [12]

7.Przetóżem się i sam nie miał za godnego, abych miał przyjść do ciebie; ale rzeknij słowem, a uzdrowion będzie sługa mój.

8.Bom i ja jest człowiek pod władzą postanowiony, mając pod sobą żołnierze, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Przyjdź, i przychodzi: a słudze mojemu: Uczyń to, i uczyni.

9.Co usłyszawszy Jezus, dziwował się i obróciwszy się, rzekł rzeszom za

  1. Matth. 5, 42. Deut. 15, 8.
  2. Matth. 5, 44.
  3. Matth. 7, 1.
  4. Matth. 7, 2. Marc. 4, 24.
  5. Matth. 15, 14.
  6. Matth. 10, 24. Jan. 14, 16.15, 20.
  7. Matth. 7, 3.
  8. Matth. 7, 17.
  9. Matth. 7, 16.12, 33.
  10. Matth. 7, 21. Rzym. 2, 13. Jak. 1, 22.
  11. Matth. 8, 5. Jan. 4, 46.
  12. Matth. 8, 8.