Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/1036

Ta strona została uwierzytelniona.

uczynków jest usprawiedliwiony, ma chlubę, ale nie u Boga.

3.Bo co Pismo mówi? Uwierzył Abraham Bogu, i poczytano mu jest ku sprawiedliwości. [1]

4.A temu, który robi, zapłata nie bywa poczytana podług łaski, ale podług powinności.

5.A temu, który nie robi, ale wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, poczytana bywa wiara jego ku sprawiedliwości wedle postanowienia łaski Bożéj.

6.Jakóż téż Dawid opowiada błogosławieństwo człowieka, któremu Bóg poczyta sprawiedliwość bez uczynków:

7.Błogosławieni, których nieprawości są odpuszczone, a których pokryte są grzechy. [2]

8.Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie poczytał.

9.To tedy błogosławieństwo w obrzezaniuli tylko jest, czyli téż w odrzezku? Albowiem powiadamy, iż poczytana jest wiara Abrahamowi ku sprawiedliwości.

10.Jakóż tedy jest poczytana? w obrzezaniu? czyli odrzezku? Nie w obrzezaniu, ale w odrzezku.

11.I wziął znak obrzezania, pieczęć sprawiedliwości wiary, która jest w odrzezku, aby był ojcem wszystkich wierzących przez odrzezek, aby i onym poczytano było ku sprawiedliwości, [3]

12.A żeby był ojcem obrzezania nie tylko tym, którzy są z obrzezania, ale i tym, którzy chodzą stopami wiary, która jest w odrzezku ojca naszego Abrahama.

13.Albowiem nie przez zakon obietnica Abrahamowi, albo nasieniu jego, aby był dziedzicem świata; ale przez sprawiedliwość wiary.

14.Bo jeźli którzy z zakonu dziedzicmi są, próżna została wiara, i w niwecz sie obróciła obietnica.

15.Zakon bowiem gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu niemasz, ani przestępstwa.

16.Dlatego z wiary, aby wedle łaski była mocna obietnica wszystkiemu nasieniu, nie tylko temu, które jest z zakonu, ale i temu, które jest z wiary Abrahamowéj, który jest ojciec nas wszystkich,

17.(Jako jest napisano: Żem cię ojcem wiela narodów postanowił) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i zowie to, czego niemasz, jako to, co jest. [4]

18.Który przeciw nadziei w nadzieję uwierzył, że miał zostać ojcem wiela narodów, podług tego, co mu było rzeczono: Tak będzie nasienie twoje. [5]

19.I nie osłabiał w wierze, ani się oglądał na ciało swe obumarłe, gdy już miał około sta lat, i na obumarły żywot Sary.

20.W obietnicy téż Bożéj z niewiary nie wątpił; ale się umocnił wiarą, oddawszy chwałę Bogu,

21.Dostatecznie wiedząc, iż cokolwiek obiecał, mocen jest i uczynić.

22.Przeto mu téż poczytano ku sprawiedliwości.

23.A nie tylko dla niego napisano jest, iż mu przyczytano jest ku sprawiedliwości;

24.Ale téż dla nas, którym ma być poczytano, wierzącym w tego, który wzbudził Jezusa Chrystusa, Pana naszego, z martwych,

25.Który jest wydan dla występków naszych, a wstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego.


ROZDZIAŁ V.
Przez łaskę Pana Chrystusowę i zasługę śmierci jego bywamy wybawieni od grzechu pierworodnego, a jako śmierć przez pierwszego Adama panowała, tak przez wtórego żywot i sprawiedliwość.

Będąc tedy z wiary usprawiedliwieni, pokój ku Bogu miéjmy przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

2.Przez którego téż przez wiarę mamy przystęp ku téj łasce, w któréj stoimy i chlubimy się, w nadziei chwały synów Bożych. [6]

3.A nie tylko, ale się téż i w uciskach chlubimy, wiedząc, iż ucisk sprawuje cierpliwość, [7]

4.A cierpliwość doświadczenie, a doświadczenie nadzieję;

5.A nadzieja nie pohańbia, iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Ś., który nam jest dan. [8]

6.Bo przeczże Chrystus, gdyśmy jeszcze byli mdłymi, wedle czasu umarł za niepobożne?


  1. Gen. 15, 6. Gal. 3, 6. Jak. 2, 23.
  2. Psal. 31, 1.
  3. Gen. 17, 10. 11.
  4. Gen. 17, 4.
  5. Gen. 15, 5.
  6. Eph. 2, 18.
  7. Jak. 1, 3.
  8. Żyd. 9, 14.