16. A jeźli zaczynienie jest święte, i ciasto: a jeźli korzeń święty, i gałęzie.
17. A jeźli niektóre z gałęzi ułomione są, a ty będąc płonną oliwą, jesteś w nie wszczepion i stałeś się uczęstnikiem korzenia i tłustości oliwnéj:
18. Nie chlubże się przeciw gałęziom. A jeźli się chlubisz, nie ty korzenia nosisz, ale korzeń ciebie.
19. Rzeczesz tedy: Ułamane gałęzie, abym ja był wszczepion.
20. Dobrze; dla niedowiarstwa ułamane są, a ty wiarą stoisz; nie rozumiéj wysoko, ale się bój.
21. Albowiem jeźli Bóg przyrodzonemu gałęziu nie przepuścił, by snadź ani tobie nie przepuścił.
22. Obaczże tedy dobroć i srogość Bożą: przeciwko tym, którzy upadli, srogość, a przeciwko tobie dobroć Bożą, jeźlibyś trwał w dobroci: inaczéj i ty będziesz wycięt.
23. Aleć i oni, jeźli nie będą trwać w niedowiarstwie, będą wszczepieni; bo mocen jest Bóg zasię je wszczepić.
24. Albowiem jeźliś ty jest wycięty z oliwy z przyrodzenia płonnéj, a przeciwko przyrodzeniu jesteś wszczepion w dobrą oliwę: jakóż daleko więcéj ci, którzy według przyrodzenia, będą w swoję oliwę wszczepieni?
25. Albowiem nie chcę, bracia! abyście nie mieli wiedzieć téj tajemnice, (żebyście nie byli sami sobie mądrymi), iż zaślepienie po części przydało się w Izraelu, ażby zupełność poganów weszła.
26. A tak wszystek Izrael byłby zbawion, jako jest napisano: Przyjdzie z Syonu, któryby wyrwał i odwrócił niezbożność od Jakóba. [1]
27. A ten im Testament odemnie, gdy odejmę grzechy ich.
28. Według Ewangelii wprawdzie nieprzyjacioły dla was, lecz podług wybrania najmilsi dla ojców.
29. Albowiem bez żałowania są dary i wezwania Boże.
30. Bo jako i wy niekiedy nie uwierzyliście Bogu, a teraz dostaliście miłosierdzia dla ich niedowiarstwa,
31. Tak i ci teraz nie uwierzyli ku waszemu miłosierdziu, aby i oni miłosierdzia dostali.
32. Albowiem zamknął Bóg wszystko w niedowiarstwie, aby się zmiłował nad wszystkimi.
33. O głębokości bogactw, mądrości i wiadomości Bożéj! jako są nieogarnione sądy jego, i niedościgłe drogi jego!
34. Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był rajcą jego? [2]
35. Albo kto mu pierwéj dał, a będzie mu oddano?
36. Albowiem z niego i przezeń i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.
Proszę was tedy, bracia! przez miłosierdzie Boże, abyście wydawali ciała wasze ofiarą żywiącą, świętą, przyjemną Bogu, rozumną służbę waszę. [3]
2. A nie bądźcie podobnymi temu światu; ale się przemieńcie w nowości umysłu waszego, abyście doświadczali, która jest wola Boża dobra i przyjemna i doskonała. [4]
3. Albowiem z łaski, która mi jest dana, powiadam wszystkim, którzy między wami są, żeby nie więcéj rozumieli, niźli potrzeba rozumieć: ale iżby rozumieli wedle mierności, jako każdemu Bóg udzielił miarę wiary. [5]
4. Albowiem jako w jednem ciele wiele członków mamy, a wszystkie członki nie jednę sprawę mają:
5. Tak wiele nas jednem ciałem jesteśmy w Chrystusie, a każdy z osobna jeden drugiego członkami.
6. A mając dary wedle łaski, która nam jest dana, różne, bądź proroctwo, wedle przystósowania wiary;
7. Bądź posługowanie, w usługowaniu; bądź kto uczy, w nauce;
8. Kto napomina, w napominaniu; kto użycza, w prostości; kto przełożony jest, w pieczołowaniu; kto czyni miłosierdzie, z wesołością.
9. Miłość bez obłudności; brzydząc się złem, przystawając ku dobremu. [6]
10. Miłością braterstwa jedni drugich miłując, uczciwością jeden drugiego uprzedzając. [7]
- ↑ Isai. 59, 20.
- ↑ Isai. 40, 13. 1.Kor 2, 16.
- ↑ Psal. 4, 18. (
Błąd – odwołanie do nieistniejącego wersetu.)
- ↑ Eph. 5, 17. 1. Thes. 4, 3.
- ↑ 1. Kor. 12, 11. Eph. 4, 7.
- ↑ Amos 5, 15.
- ↑ Eph. 4, 3. 1. Piotr 2, 17. 22. — 5, 5. Żyd. 13, 1.
