wszystkich, uczyniłem się niewolnikiem wszystkich, abych ich więcéj pozyskał.
20. I stałem się Żydom jako Żyd, abych Żydy pozyskał.
21. Tym, co pod zakonem są, jakobych był pod zakonem, (chociam sam nie był pod zakonem), abym te, co pod zakonem byli, pozyskał. Tym, którzy byli bez zakonu, jakobym był bez zakonu, (chociam nie był bez zakonu Bożego, alem był w zakonie Chrystusowym), abym pozyskał tych, którzy byli bez zakonu.
22. Stałem się mdłym mdły, abych mdłych pozyskał. Wszystkim stałem się wszystko, abym wszystkie zbawił.
23. A wszystko czynię dla Ewangelii, abym się stał jéj uczęstnikiem.
24. Nie wiecie, iż ci, którzy w zawód biegają, acz wszyscy bieżą, ale jeden zakład bierze? Tak bieżcie, abyście otrzymali.
25. A każdy, który się potyka na placu, od wszystkiego się powściąga: a onić, aby wzięli wieniec skazitelny, a my nieskazitelny.
26. Ja tedy tak bieżę, nie jako na niepewną: tak szermuję, nie jako wiatr bijąc.
27. Ale karzę ciało moje i w niewolą podbijam, bym snadź inszym przepowiadając, sam się nie stał odrzuconym.
Albowiem nie chcę, bracia, abyście wiedzieć nie mieli, iż ojcowie nasi wszyscy pod obłokiem byli i wszyscy morze przeszli. [1]
2. I wszyscy byli ochrzczeni w Mojżeszu, w obłoku i w morzu:
3. I wszyscy jedli tenże pokarm duchowny: [2]
4. I wszyscy pili tóż picie duchowne: (a pili z skały duchownéj, która za nimi szła: a skała była Chrystus). [3]
5. Ale nie w wielu z nich upodobało się Bogu; albowiem polegli na puszczy. [4]
6. A te rzeczy stały się w figurze naszéj, abyśmy złego nie pożądali, jako i oni pożądali. [5]
7. Ani się stawajcie bałwochwalcami, jako niektórzy z nich, jako napisano: Siadł lud jeść i pić, i wstali igrać. [6]
8. Ani się porubstwa dopuszczajmy, jako niektórzy z nich porubstwa się dopuścili, i legło dnia jednego trzy i dwadzieścia tysięcy. [7]
9. Ani kuśmy Chrystusa, jako niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli. [8]
10. Ani szemrzyjcie, jako niektórzy z nich szemrali i poginęli od zatraciciela. [9]
11. A to wszystko przydało się im w figurze, a jest napisano dla napomnienia naszego, na które przyszły końce wieków.
12. Przeto kto mniema, żeby stał, niech patrzy, aby nie padł.
13. Pokuszenie was niechaj nie zejmuje, jedno ludzkie; lecz wierny jest Bóg, który nie dopuści kusić was nad to, co możecie, ale z pokuszeniem uczyni téż wyjście, abyście znosić mogli.
14. Dlatego, najmilsi moi! uciekajcie od bałwochwalstwa.
15. Mówię jako mądrym: wy sami rozsądźcie, co mówię.
16. Kielich błogosławienia, któremu błogosławimy, izali nie jest uczęstnictwem krwie Chrystusowéj? i chleb, który łamiemy, izali nie jest uczęstnictwem ciała Pańskiego?
17. Bo jeden chleb, jedno ciało nas wiele jesteśmy: wszyscy, którzy jednego chleba uczęstnikami jesteśmy.
18. Patrzcie na Izraela według ciała: izaż którzy pożywają ofiar, nie są uczęstniki ołtarza?
19. Cóż tedy mówię? aby rzecz bałwanom ofiarowana miała czem być? albo żeby bałwan miał czem być?
20. Ale co poganie ofiarują, czartom ofiarują, a nie Bogu. A nie chcę, abyście byli towarzyszmi czartów.
21. Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha czartowskiego, nie możecie być uczęstnikami stołu Pańskiego i stołu czartowskiego.
22. A więc draźnimy Pana? izaliśmy mocniejsi niźli on? Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczno. [10]