Ta strona została uwierzytelniona.
zapaśnikiem, pewnym zwycięstwa, który poprzysiągł, że nie będzie znał litości ani przebaczenia. Wino podobne jest człowiekowi; nikt nie wie, do jakiego stopnia zasługuje on na szacunek lub na wzgardę, na miłość czy nienawiść — ani też do jakich czynów wzniosłych, czy odrażających jest on zdolny. — Nie bądźmy więc względem wina bardziej surowi, aniżeli względem siebie samych — traktujmy je jako równego sobie[1].
- ↑ Tu Baudelaire wypowiada w prozie to co następnie przerobił na mowę wiązaną, tworząc poematy: „Dusza wina“ i „Wino gałganiarzy“.
