Szały (Anakreont, 1907)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Anakreont
Tytuł	Szały
Pochodzenie	Anakreon
Data wyd.	1907
Druk	L. Biliński i S-ka
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Kazimierz Kaszewski
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[42]

14. SZAŁY.^[1]

Attis — mówią — dokoła
Przez góry i rozłogi
Błądząc, woła i woła
Wciąż Kibeli swej drogiej.

Zdrojów Febowych fale
Pod Klaros żywo biją;
Ci, co z nich się napiją,
Coś śpiewają wciąż w szale.

I ja, przez Bacha tknięty,
Przez pachnące oleje,
Przez mej lubej ponęty,
Jako tamci szaleję. —

↑ Attis, młody, piękny kapłan chramu bogini Kibeli, zakochany w niej ze wzajemnością. Zbliżeniu się ich, według pewnej legiendy, przeszkadzał straszny potwór dwupłciowy, skutkiem czego Attis oszalał i oszalały błąkał się po okolicy, przyzywając ukochanej. — Inny powód tego szału podaje Owidjusz (Fast. IV, 421).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Anakreont i tłumacza: Kazimierz Kaszewski.

[1] Attis, młody, piękny kapłan chramu bogini Kibeli, zakochany w niej ze wzajemnością. Zbliżeniu się ich, według pewnej legiendy, przeszkadzał straszny potwór dwupłciowy, skutkiem czego Attis oszalał i oszalały błąkał się po okolicy, przyzywając ukochanej. — Inny powód tego szału podaje Owidjusz (Fast. IV, 421).

[1]