Szczęśliwy pasterz pilnujący trzody
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Szczęśliwy pasterz pilnujący trzody |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział I |
Indeks stron |
Szczęśliwy pasterz, pilnujący trzody; * Z narodzin Pana przy biedzie wesoły, * Widząc, że idą witać Go narody, * Biegł do Betleem zaśpiewać z Anioły: * Chwała bądź Bogu, na Wysokiem niebie, * A pokój ludziom na wieki, przez Ciebie.
Z chaty ubogiej zbiera swoje dary, * By nimi swego rozweselił Pana * Niesie Dziecinie z posiłków ofiary, * Daje je, mówi, pada na kolana: * Wyżmij z prostych rąk najszczerszego chłopka, * Niechże je przyjmie Twoja piękna szopka.
Patrząc z uwagą na wysokie cuda, * Gdy się Bóg rodzi w postaci człowieka, * Postrzega królów, wraz z mnogością ludu, * Których znak gwiazdy sprowadził z daleka. * Ciesząc się, z nimi łączył Boga czczenie, * Gdy w Nim oglądał i swoje zbawienie.
Widzi Maryę z Józefem w stajence, * Usługi święte czynią dla Syna; * Oddaje się sam w opiekę Panience, * Przyrzeka mu ją Józef starowina; * Za co pokorne złożywszy ukłony, * Śpiewał: Niech będzie Syn Wasz pochwalony.
Pełen radości powraca do siebie, * Imię Jezusa przed innymi sławi; * Bóg mu za dary i w trzodzie i w chlebie * Hojnie nagradza, i dom błogosławi; * A tak szczęśliwy bywał pasterz wszędzie, * Że dał swe serce Panu po kolędzie.