Ta kozielska brona

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Ta kozielska brona
Podtytuł	16. z p. Kozielskiego i Lublinieckiego.
Rozdział	Pieśni wojackie
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[10]

16.

z p. Kozielskiego i Lublinieckiego.

$\relative c' { \set Staff.midiInstrument = "trombone" \key c \major \time 2/4 \autoBeamOff c'4 \stemDown g | \stemNeutral b8 c d c | e4 f | e8. f16 g8 e | g8 g g4 | e4 c8 c | \break c4 g'8 g | g4 g\fermata | e8 g c,4 |g8 g g4 | g8 a b4 | c c\fermata \bar "|." } \addlyrics {Ta ko -- ziel -- ska bro -- na pię -- knie u -- stro -- jo -- na, jest ci tam ma mi -- ła a u -- pła -- ka -- na, jest ci tam ma mi -- ła a u -- pła -- ka -- na. } \midi { \tempo 4 = 80 }$

Ta kozielska brona
Pięknie ustrojona, —
Jestci tam ma miła
A upłakana.

Kiebych ja był wiedział,
Iż będziesz płakała,
Nie byłbych ja zabrał
Pod tę landwerę.

Ej, bo ta landwera
To są piękne chłopy,
Płócienne galoty,^[1]
Kłobuk^[2] z klapioty.^[3]

A na tym kłobuku
Złota litera:
Wyciągaj, landwero,
Z gwerem do pola.

W pole wyciągali,
Gwery pociepali,^[4]
A zamiast patrontasz<ref>Ładownica.</ref>
Dróty nabrali.

Przy jednym padole,
Przy jednéj dolince —
Siedzi tam landwera,
Drótuje garce.

Landwerski jenerał
Sam garki drótował,
Czy mały, czy srogi,
Sześć piętoków brał.

↑ Spodnie.
↑ Kapelusz.
↑ Klapiota, z niemieckiego: Klappe. Kłobuk z klapoty = czapka z uszami.
↑ Porzucili.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.

[1] Spodnie.

[2] Kapelusz.

[3] Klapiota, z niemieckiego: Klappe. Kłobuk z klapoty = czapka z uszami.

[4] Porzucili.

[1]

[2]

[3]

[4]