Tatry w dwudziestu czterech obrazach/Spis wyrazów trudniejszych
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Tatry w dwudziestu czterech obrazach |
| Podtytuł | skreślone piórem i rylcem przez Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego. |
| Wydawca | Księgarnia i wydawnictwo dzieł katolickich, naukowych i rolniczych. |
| Data wyd. | 1860 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Baca, Gospodarz szałasu juhasów.
Bacówka, chatka pasterska w górach, czyli szałas, albo koliba.
Chodza lub czesta, znaczy droga czyli ścieszka wydeptana.
Djaski, djabły.
Dziedzina — wieś.
Fruhaniec, gościniec.
Fujawica, zamieć śniégowa.
Grapy, wierzchy ze sobą stykające się, czyli grzbiety skał.
Groń, wiérzch, gronik wierzchołek.
Grule, ziemniaki.
Gadzina, kury, gęsi, kaczki.
Hale, Skały łyse nad lasy wybiegające czyli właściwie Tatry. U dawnych Sarmatów góra zwała się także Ala. Więc naród Alanów wychodził z pod gór Kaukazkich. Jest więc jakieś powinowactwo miedzy wyrazem Alanin, a Pohalanin, czyli podgórzanin, albo mieszkaniec z pod Tatrów.
Jarzec, jęczmień.
Juhas, pasterz owiec.
Moskal, placek owsiany.
Młako lub młaka, znaczy bagnisko czyli moczar.
Obłazy, ubocze wzdłuż prostopadłe.
Przegiby, skały podobne do siodeł.
Podhale, kraj leżący u podnóża Tatrów. Więc Górale zowią się Podhalanami.
Polana, łąka wśród gór lub lasów do paszenia owiec, które górale nazywają Strzyżkami, owce jałowe, jarkami, a kozy jałówki, wetulami.
Polana, znaczy także miejsce trawą zarosłe przeznaczone do skoszenia na siano.
Psota, śniég z dészczem.
Rypy, ogromne rumowiska skał natrzaskanych.
Stroniki, ściany prostopadłe.
Statek gruby, bydło rogate.
Statek drobny, nierogacizna czyli świnie.
Stryło, piorun.
Sochacze, resztki gałęzi miętych, sterczących przy drzewie.
Turnia, Skała naga, prostopadła.
Upłazy — skały do tarasów podobne, mające między sobą równiny.
Żłabiny, wklęśnienia na wiérzchach gór czyli skał.
Żywina, krowy. — Żywina znaczy także bydło wszelkie.
