Tobie, Ojczyzno!
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Tobie, Ojczyzno! |
| Pochodzenie | Wiersze, piosnki z naszej wioski |
| Wydawca | Macierz Polska |
| Data wyd. | 1908 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Tobie, Ojczyzno kochana,
W pęta niewoli związana,
Rdzawe krwią... łzami zroszone,
Krwią, którą za Cię przelały,
Dzieci, co życie swe dały
Za Twoją wolność, koronę:
Tobie, Ojczyzno jedyna,
Twoja najmłodsza dziecina,
Co lat tysiące milczała...
Dzisiaj się pieśnią odzywa,
Co się jej z piersi wyrywa,
Gdy z snu-letargu powstała...
Tobie, Ojczyzno Ty moja!
Wierna dziecina ja Twoja
Z pod cienia strzechy słomianej
Składam te rymy prostacze,
Z serca, co dla Cię kołacze,
Matki Ojczyzny kochanej!
Tobie, Ojczyzno ma droga,
Co potrójnego masz wroga,
Który Cię zakuł w kajdany,
Śpiewam — zaufaj w potędze
Dzieci Twych, co są w siermiędze,
One zagoją Twe rany...
Darmo Ci wrogi tyrany
Śmiertelne zadać chcą rany,
Zmazać Twe imię prześwięte;
Nie trać nadziei w Twe dzieci,
Miłość, co serca ich nieci,
Budzi już wojska zaśnięte...
Ojczyzno, przyjmij te rymy,
Jako ofiarne Bóg dymy
Przyjął od Abla pasterza...
Przyjm od dzieciny w siermiędze,
Co w milionowej potędze...
Serce jej dla Cię uderza...
