Toksykologja ogólna chemicznych środków bojowych/Wstęp

<<< Dane tekstu >>>
Autor Włodzimierz Lindeman
Tytuł Toksykologja chemicznych środków bojowych
Podtytuł z 17 rysunkami oraz atlasem
Wydawca Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy
Data wyd. 1925
Druk Druk J. B. Kondeckiego
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
TOKSYKOLOGJA OGÓLNA CHEMICZNYCH ŚRODKÓW BOJOWYCH.

Wstęp.

Toksykologję jako naukę o truciznach, rozpatrywać można z różnych punktów widzenia. Dotychczas punktami temi były: 1) zadania i dążenia lekarskie, mające na celu zapobieganie powstawania trucizn, oraz usuwanie następstw już powstałych zatruć. Zainteresowanie lekarzy zwrócone było przeważnie na zatrucia o charakterze masowym, do których należą zatrucia pokarmowe, zawodowe i nałogowe. 2) Zadania medycyny sądowej — dążącej do najlepszych sposobów ustalania rodzaju zatruć na podstawie chemicznych i morfologicznych badań wydzielin zatrutych oraz trupów. 3) Potrzeba wynalezienia wśród trucizn środków leczniczych — czyli zadania farmakologji. 4) Wreszcie trucizny były badane jako ogólne czynniki powstawania chorób, a więc przedewszystkiem te, które tworzą się w samym ustroju, i następnie te, które działają zewnątrz.
Treść toksykologji ogólnej zawiera zagadnienia połączone z działaniem trucizn na organizm i jest podstawą niezbędną dla wszystkich działów toksykologji szczegółowej.
Jedną z gałęzi toksykologji szczegółowej jest toksykologja chemiczna środków bojowych — czyli badanie trucizn zdatnych do celów wojennych.
Treść zadań toksykologji ogólnej stanowią:
1. zasadnicze odczyny ustroju na zatrucie,
2. źródła trucizn i drogi przenikania ich wewnątrz ustroju,
3. losy trucizn w ustroju,
4. przystosowanie ustroju do trucizn i zrównoważenie zatruć,
5. chorobowe objawy zatruć,
6. zależność działania trucizn od dawki; dozometrja i dozologja,
7. zasada działania trucizn zależnie od ich właściwości; teorja zatrucia,
8. metody badania trucizn, w szczególności chemicznych środków bojowych.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Włodzimierz Lindeman.