[422]Tymże foristierom.
Kwili sarmacki orzeł, dawno kwili
Na was, panięta, żeście polubili
Bardziéj cudzy kraj niż ojczystą ziemię,
Lechejskie plemię.
[423]
Kwili na szkody, które ztąd ponosi;
Każdy z was złota co może wynosi,
A za nie niesie obyczaje nowe,
Zwady gotowe.
Jeszcze nie ma tak za złe tym, co piją
Wandal, Adryéj że siągają szyją,
Bo im potrzebne języki w blizkości
Rzumiéć gości.
Lecz na tych żali, których Tyras myje,
Że tam smakując, gdzie się Phoebus kryje,
Jeżdżą usłyszéć Mussi Senior allo
Widziéć cavallo.
A tym zaś sprawy stambulskie rozumiéć
I Bakcessaraj wytłómaczyć umiéć,
Należałoby w sąsiedztwie poblizkim
Upadku blizkim.
