U mojéj matuchny rodzonéj

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	U mojéj matuchny rodzonéj
Podtytuł	216. z p. Bytomskiego i Rybnickiego.
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[115]

216.

z p. Bytomskiego i Rybnickiego.

$\relative c' { \set Staff.midiInstrument = "viola" \key a \major \time 3/4 \autoBeamOff e8. e16 a8 gis fis e | \tuplet 3/2 {a ([gis]) fis} e4 r4 | b'8. b16 e8 dis cis dis | \tuplet 3/2 {e8 ([dis]) cis} b4 r4 | a8 gis fis4 e | a cis b | a8 gis fis4 gis | \tuplet 3/2 {a8 ([gis]) fis} e4 r4 \bar "|." s } \addlyrics { U mo -- jéj ma -- tu -- chny ro-dzo -- néj, u mo -- jéj ma -- tu -- chny ro -- dzo -- néj, sto -- i ja -- wor zie -- lo -- ny, sto -- i ja -- wor zie-lo -- ny. } \midi { \tempo 4 = 90 }$

U mojéj matuchny rodzonéj
Stoi jawor zielony.

Pod tym jaworem łóżeczko,
Leży na niém serdeczko.

O leży, leży i choruje,
Do swéj miłéj wskazuje:

Oj, moja miła, przyjdź do mnie,
Urwij ziółka, uzdrów mnie.

Jasiu, Jasiu, zima mróz,
Zmarzły ziółka, niemasz ich już.

Idź, ty miła, jeno do raju,
Tamci ziółka pewno dodają.

I jeszcze do raju nie doszła,
Już ją gonią dwa pisma:

Wróć się ty, miła, do domu,
Schowaj Jasinka do grobu.

O Jasiu, Jasiu, kléjnocie,
Chodziłam se we złocie,

A teraz muszę w żałobie
Płakać rok na twoim grobie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.